Lífið

„Á endanum var það þannig að ég var farinn að gleyma henni“

Stefán Árni Pálsson skrifar
Arnar Sveinn Geirsson sagði sögu sína í þættinum Íslandi í dag.
Arnar Sveinn Geirsson sagði sögu sína í þættinum Íslandi í dag.
Knattspyrnumaðurinn Arnar Sveinn Geirsson var aðeins ellefu ára þegar móðir hans Guðrún Arnarsdóttir dó. Arnar sagði sögu sína í þættinum Íslandi í dag á Stöð 2 í gærkvöldi en hann er í dag 27 ára og leikur með Íslandsmeisturum Vals.

„Ég var bara lítill strákur sem átti mömmu og pabba en mín saga er kannski aðeins öðruvísi þar sem ég bjó mikið erlendis. Pabbi ferðaðist mikið út af handboltanum og ég fæðist á Spáni, bý í Þýskalandi og Frakklandi. Svo kemur að því að mamma veikist og á endanum tapar hún þeirri baráttu við krabbamein árið 2003. Það sem var kannski verra við þetta var að ég og mamma höfðum myndað alveg rosalega mikil tengsl og vorum saman alla daga alltaf,“ segir Arnar Sveinn.

„Pabbi var mikið að ferðast og þar að leiðandi var tengingin okkar meiri en gengur og gerist í mæðginasamböndum og höggið var enn meira,“ segir Arnar og bætir við að þarna hafi tekið við tími þar sem hann reyndi að finna leiðir til að lifa af.

Arnar Sveinn átti einstakt samband við móður sína.
„Aðferðin sem ég tók var að ég ætlaði bara að vera sterkur, ég ætlaði að vera góður og glaður fyrir pabba og alla í kringum mig. Ellefu ára gamall er ég ekki meðvitað að hugsa þetta en það er rosalega skýrt í dag að ég vildi að aðrir myndu fá að vera í friði og þyrftu ekki að pæla í því að mér liði illa.“

Gleymdist að ræða málin

Hann segir að faðir hans Geir Sveinsson hafi þá þurft að ganga í bæði hlutverkin og hafi gert sitt besta. Eftir á að hyggja hafi gleymst að ræða málin sem sé mjög algengt.

„Þetta eru aðstæður sem allir eru að upplifa í fyrsta skipti og gríðarlegt áfall fyrir alla og það fara allir í það að reyna lifa af í þessum aðstæðum. Voru allar ákvarðanir sem teknar voru réttar? Pottþétt ekki. Hefði verið hægt að gera hlutina öðruvísi? Alveg pottþétt. Til þess að vera vitur eftir á, þá hefði ég viljað tala miklu meira um hana, um það sem gerðist en í staðinn fór það pínu í hina áttina.“

Arnar segir að í raun hafi verið talað minna og minna um móður hans.

Arnar Sveinn græddi með tilkomu nýrrar stjúpmóður en í fyrstu var það erfitt.
„Ég fór meira og meira að tala við hana sjálfur og ekki við neinn og klárlega hefði mátt tala aðeins meira um hana, en það er enginn sem getur brugðist rétt við í þessum aðstæðum og þetta eru bara gríðarlega erfiðar aðstæður.“

Fyrir Arnar hjálpaði ekki til þegar ný kona kom inn á heimilið.

„Það kemur inn ný kona sem í dag ég á yndislegt samband við og gæti ekki verið glaðari með stjúpmóður en á þeim tíma fyrir ellefu ára strák var þetta bara erfitt og ekkert endilega allir sem áttuðu sig á því, það voru allir að gera sitt besta.“

Farinn að gleyma henni

Geir Sveinsson og Jóhanna Vilhjálmsdóttir, stjúpmóðir Arnars, eiga í dag saman þrjú börn og í heildina eru börnin fimm.

„Hægt og rólega var ég farinn að gleyma þeim minningum sem ég hafði til að halda heiðri móður minnar á lofti af því að mér fannst það vera eina leiðin fyrir mig til þess að halda áfram. Söknuðurinn var of sár, ég gat ekki tekið á móti söknuðinum. Ég gat ekki tekið á móti því að líða illa og því var leiðin mín að ég ætlaði að hætta að sakna og með því hætti ég að hugsa um hana. Á endanum var það þannig að ég var farinn að gleyma henni, gleyma öllum sem hún stóð fyrir, gleyma hvernig hún leit út, hættur að tala við hana og myndin inni í herbergi fékk að hanga en ég var hættur að horfa á hana.“

Arnar Sveinn varð Íslandsmeistari með Val á síðasta ári. Hann getur orðið það aftur núna á laugardaginn.
Arnar segist einnig hafa hætt að fara í kirkjugarðinn til mömmu sinnar. Hann segist hafa séð ákveðið munstur í sínum samböndum við konur en hann hefur verið í tveimur þriggja ára samböndum. Fyrstu tvö árin hafi verið alveg eins og það síðasta einnig alveg eins.

„Fyrstu tvö árin gengur allt vel, ég er frábær kærasti og geri allt upp á tíu. Svo þegar það þarf að fara aðeins á næsta stig, tilfinningarnar eiga að vera meiri og ástin fer að verða meiri, þá bakka ég. Ég fjarlægi mig og í rauninni verð ég bara leiðinlegur. Af því að ég vil ekki koma mér í þær aðstæður að fara elska manneskju það mikið að ég get ekki misst hana.“

Ekkert rými fyrir tilfinningar

Það var samstarfsmaður Arnars sem benti honum á sálfræðing sem hann ákvað að fara til. Sú manneskja hjálpaði honum að komast á betri stað, tala um líðan sína og nota þau tæki sem hann hafði til að líða betur. Í dag segist hann vera einlægari í samskiptum sínum.

Arnar hefur allt sitt líf verið í íþróttum og þar snúist allt um hörku, dugnað og að berjast. Það sé allt gott og nauðsynlegt en: „Stundum verður ekki til neitt rými fyrir tilfinningar. Stundum koma menn á æfingar og áttu erfiðan dag og eru bara ekkert til í það að bíta á jaxlinn, þeim líður bara illa og það er ekkert rými fyrir þetta. Klefastemmningin er ofboðslega yfirborðskennd og ég tek alveg þátt í því eins og allir aðrir. Ég held að það væri öllum fyrir bestu að það væri ekki þannig.“

Hér að neðan má sjá viðtalið við Arnar Svein.

 





Fleiri fréttir

Sjá meira


×