
Hvert fór hún?
Pakkar glitra undir jólatrénu. Rjúpur krauma á pönnunni. Í dag er glatt í döprum hjörtum ómar í útvarpinu. Tár trítlar niður kinnina á pabba, honum finnst lagið svo fallegt. Fjögur kerti loga á skenknum. Jólin.
Já, jólin. Þau voru einu sinni svo mystísk, svo ósnertanleg og svo brjálæðislega mikið tilhlökkunarefni að manni kom vart dúr á auga í desember. Jólaföndur, jólalög, jólaleikrit og jólaböll héldu manni við efnið í skólanum og heima taldi maður niður mínúturnar. Ein jólin kastaði Steina systir mín upp við matarborðið. Hún var ekki veik. Það var æsingurinn sem bar hana ofurliði í augnablik, fiðrildunum varð ólíft í maganum. Steina hlakkaði bara svo ótrúlega mikið til.
Nú nálgast jólin hins vegar með slíkum ógnarhraða að það er eiginlega kvíðvænlegt. Hvað gerðist eiginlega með hana, tilhlökkunina? Hvenær dró hún sig í hlé? Hvenær vék hún fyrir öðrum og íþyngjandi tilfinningum í aðdraganda heilagra, ljósaskreyttra og ilmandi jóla? Ég er með nokkrar tilgátur.
Kannski varð hún viðskila við okkur í mannþrönginni í Smáralind, einhvern tímann þegar jólagjafakapphlaupið stóð sem hæst. Það getur líka verið að við höfum glutrað henni niður í próflestri fram eftir aðventu og á aukavöktum í vinnunni. Og ætli hún hafi ekki yfirgefið okkur endanlega við jólahreingerninguna, og þegar við athuguðum svo stöðuna á bankareikningnum á Þorláksmessu.
En svo koma þau auðvitað alltaf á endanum, jólin, og það eru meira að segja fjórir heilir dagar til stefnu. Tilhlökkunin getur enn hreiðrað um sig í brjóstum okkar. Það þarf bara að passa að hleypa henni þangað inn. Gleðilega hátíð.
Höfundur er pistlahöfundur Fréttablaðsins.
Skoðun

0035488506778
Guðmundur Brynjólfsson skrifar

Varúð: Tótó-kúrinn
Þórarinn Þórarinsson skrifar

Kjósa að kjósa ekki
Davíð Þorláksson skrifar

Ein eilífðar framtönn
Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar

Nefið
Lára G. Sigurðardóttir skrifar

Ég er nóg
Óttar Guðmundsson skrifar

Nóg hvað?
Þórarinn Þórarinsson skrifar

Sannleikurinn um elstu konuna
Þorbjörg Gunnlaugsdóttir skrifar

Bogalaga toppur ísjakans
Davíð Þorláksson skrifar

Þegar Bush var bjáninn
Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar

Í takt við tímann
Lára G. Sigurðardóttir skrifar

Pólitísk rétthugsun
Óttar Guðmundsson skrifar