Lífið

Allri þjóðinni var boðið

Gunnþóra Gunnarsdóttir skrifar
Sonardóttirin, Marsibil Mogensen Bragadóttir, með afa sínum á myndinni og syngur líka með honum lag í afmælinu.
Sonardóttirin, Marsibil Mogensen Bragadóttir, með afa sínum á myndinni og syngur líka með honum lag í afmælinu. Vísir/Ernir
Þú hittir á hárrétta augnablikið. Það hefur staðið yfir æfing hér frá klukkan eitt en henni er lokið,“ segir Albert Eiríksson vingjarnlega þegar hann heyrir erindi mitt, og réttir manni sínum, Bergþóri Pálssyni, símann. Bergþór bregst líka vel við, er til í afmælisspjall vegna sextugsafmælisins á morgun enda búinn að bjóða 1.500 gestum í Eldborg í Hörpu.

„Veislan verður í formi tóna, það er tíu ára gamall draumur. Þegar ég varð fimmtugur hélt ég venjulega veislu og skemmtiatriðin fólust í að ýmsir vinir mínir, söngvarar og píanóleikarar tóku með mér dúetta. Mörgum fannst það skemmtilegt og ég fékk þá flugu í höfuðið að endurtaka þetta að tíu árum liðnum og bjóða helst allri þjóðinni í þakklætisskyni fyrir kynnin. Ég lét svo boð út ganga á fésbókinni fyrir skemmstu og í viðtalsþætti á RÚV og miðarnir runnu út á örskotsstundu.“

Stífar æfingar? „Ég er á æfingum fyrir óperuna Toscu alla daga, og skýt inn æfingum hér heima á milli. Þær voru til dæmis hér áðan Brynhildur Guðjóns og Margrét Eir og tóku lag með mér. Svo fengum við okkur köku og kaffi. Þetta verður voða heimilislegt í Hörpu líka, ekki eins og tónleikar, bara öðruvísi afmæli en venjulega.“

Þegar Bergþór ákvað þetta afmælisgigg fyrir tíu árum sá hann auðvitað ekki fyrir að hann yrði að frumsýna óperu daginn áður. Hann kveðst verða að láta frumsýningarpartýið eiga sig að miklu leyti og fara heim að sofa. „Ég vona bara að mér takist að festa blund fyrir spenningi. Annars eru lögin í afmælinu þau sömu og ég hef verið með á skemmtunum undanfarna áratugi svo ég er bara að dusta af þeim rykið.“

Bergþór ólst upp í Hlíðunum í Reykjavík, man eftir Klömbrum á Klambratúni og ilmi frá reykkofa þar sem hangikjöt og silungur héngu. Síðar var nafni svæðisins breytt í Miklatún og búin til brekka í einu horninu, þar steig hann sín fyrstu skref á skíðum. En var snemma sýnt hvað úr honum yrði? „Ja, þeir sem voru í kringum mig segja að ég hafi, sem krakki, haft tilhneigingu til að vera á sviði og í gagnfræðaskóla hafði ég gaman af að standa upp á göngunum og leika bæði konur og karla. Ég var eiginlega þessi skrítni á tímabili en slapp þó alveg við einelti.“



Tónlistin tók snemma mestan tíma að sögn söngvarans.

„Ég lærði á fiðlu mér til gamans en það hvarflaði ekki að mér í uppvextinum að ég mundi starfa við tónlist. Fór þó í tónmenntakennaradeild því ég ætlaði að verða kennari og þá þurfti ég að taka söngtíma. Svo varð þróunin sú sem allir þekkja,“ segir Bergþór.

Hann biður fólk vinsamlega að láta miðasölu Hörpu vita ef það geti af einhverjum orsökum ekki notað miða sína á afmælistónleikana á morgun, til að aðrir komist að.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×