Lítilsvirðing af hálfu Reykjavíkurborgar Hildur Bolladóttir skrifar 19. október 2017 07:00 Fréttablaðið átti viðtal við mig á dögunum, en svo háttaði til um miðjan ágúst síðastliðinn að ég veiktist skyndilega og þurfti á sjúkrabíl að halda. Við hjónin búum neðarlega á Skólavörðustíg og þar er okkar atvinnurekstur líka staðsettur. Undanfarin ár hafa borgaryfirvöld lokað neðsta hluta Skólavörðustígs fyrir bílaumferð í alls fimm mánuði á ári og gatan var lokuð umræddan dag í ágúst þegar fékk aðsvif þar sem ég var við vinnu. Skólavörðustíg er læst við Bergstaðastræti með hengilás en í ljós kom að í sjúkrabílnum var enginn lykill að lásnum. Bíllinn þurfti því að aka hring í öfuga akstursstefnu og snúa þar við með herkjum til að koma mér á sjúkrahús. Sjúkraflutningamaðurinn í bílnum taldi að blætt hefði inn á heila og við slíkar aðstæður skiptir hver mínúta máli. Það var mikil mildi að ekki reyndist um heilablæðingu að ræða, en för sjúkrabílsins tafðist heilmikið. Í framhaldinu hef ég eðlilega fyllst ótta yfir að vera lokuð inni við götuna og get með engu móti sætt mig við að búa við skert öryggi. Þess vegna var mér verulega misboðið er ég las viðtal Fréttablaðsins við Gunnar Hersvein, verkefnastjóra miðlunar hjá umhverfis- og skipulagssviði Reykjavíkurborgar. Hann afgreiddi þessa alvarlegu vá með því einu að segja frásögn mína vera „einhliða“ og hélt síðan margtuggna ræðu fulltrúa Reykjavíkurborgar um það hversu vel hefði tekist til um lokanir gatna í miðbænum. Mér er verulega misboðið að horfa upp á þá fullkomnu lítilsvirðingu sem Gunnar Hersveinn sýnir mér og öðrum kaupmönnum og íbúum við Skólavörðustíg með málflutningi sínum. Við hjónin höfum stundað okkar atvinnurekstur á þessum stað frá árinu 1992 og hér er líka okkar heimili, en frá því að götunni var lokað hefur verslun okkar við Íslendinga hrunið. Viðskiptavinir mínir hafa einkum verið konur á besta aldri. Þær finna hvergi bílastæði og margar eru þannig settar að þeim þarf að aka upp að dyrum verslunarinnar. Þær koma því ekki í lokaða götu. Það er því ekki að undra að verslanir í miðbænum sem þjónusta Íslendinga leggi upp laupana ellegar flytji sig um set á svæði þar sem aðgengi er greitt og nóg af bílastæðum. Um leið og lokun götunnar var aflétt nú í haust lifnaði yfir versluninni. Ég leyfi mér að fullyrða að nálega allir kaupmenn hér í nágrenninu geta tekið undir þessi orð mín. Þá hefur hvers kyns ósómi færst í vöxt samhliða lokun götunnar, sala og neysla eiturlyfja, veggjakrot og önnur eignaspjöll og sóðaskapur. Þeir sem stunda slíka iðju eiga athvarf í lokaðri götu, því engin er löggæslan. Sér í lagi kveður rammt að þessu að næturlagi um helgar og það vekur hjá mér ótta. Þetta eru staðreyndir sem ég horfi því miður upp á, staðreyndir sem fulltrúar Reykjavíkurborgar kjósa að horfa fram hjá. Ég sem skattgreiðandi í Reykjavík á ekki að þurfa að sæta því að starfsmenn borgarinnar tali niður til mín, líkt og umræddur Gunnar Hersveinn gerði í viðtalinu við Fréttablaðið. Við fjölskyldan höfum lagt okkur fram um langt árabil til að efla mannlíf í miðbænum og staðið fyrir fjölmennum hátíðum og ber þar hæst að nefna Kjötsúpudaginn, Reykjavík Bacon Festival og Blúshátíðina. Þá höfum við viljað leggja fram okkar skerf til menningarstarfs og rekið gallerí á annarri hæð verslunarhúss okkar í aldarfjórðung. Þar er sett upp ný sýning í hverjum mánuði. Við teljum okkur því sannarlega hafa lagt fram okkar skerf til samfélagsins, auk þess að halda uppi atvinnurekstri í miðbænum um áratugaskeið og eiga því betra skilið en að öryggi okkar og heimila okkar sé skert og grafið sé undan atvinnurekstri sem við höfum byggt upp á löngum tíma. Höfundur er kjólameistari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Tengdar fréttir Voru óvart lyklalausir í útkalli á Skólavörðustíg Lykil vantaði að götulokunarhliðum borgarinnar í útkalli sjúkrabíls með veika konu á Skólavörðustíg. Borgin hafnar fullyrðingum hennar um áhrif lokananna. 22. september 2017 06:00 Sjúkrabíll í öngstræti með innilokaðan kjólameistara á Skólavörðustíg Hildur Bolladóttir, kjólameistari á Skólavörðustíg, sem veiktist skyndilega fyrir stuttu, segir sjúkrabíl hafa átt erfitt með að komast að húsinu þar sem hún býr vegna lokana. Lögregla fari þar ekki um á nóttunni og óþjóðalýður 21. september 2017 06:00 Mest lesið Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Konur sem eiga ekki að eignast börn Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Vanlíðan ungmenna á Íslandi og menntamálayfirvöld Guðrún Ingibjörg Stefánsdóttir Skoðun Geðsjúkum mismunað á nýja háskólasjúkrahúsinu? Elín Ósk Reynisdóttir Skoðun Bændur eru líka neytendur Eyjólfur Ingvi Bjarnason Skoðun Stuðningur úr óvæntri átt Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hlutabréfafjárfesting er langtímafjárfesting Davíð Björnsson Skoðun Eirkatlar og steypa Sigurlín Bjarney Gísladóttir Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson Skoðun Skoðun Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson skrifar Skoðun Bændur eru líka neytendur Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Hlutabréfafjárfesting er langtímafjárfesting Davíð Björnsson skrifar Skoðun Stuðningur úr óvæntri átt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Loftslagsmál eru orkumál Nótt Thorberg skrifar Skoðun Framsókn klárar verkin Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarópera - stórt skref til framtíðar Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Veiðum hval - virðum lög Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Bestu árin Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Brunavarnir á byggingarsvæðum Böðvar Tómasson skrifar Skoðun Rödd þjóðarinnar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til matvælaráðherra - dýraníð í Borgarbyggð Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun 1.500 undirskriftir fyrir forseta Björn Leví Gunnarsson,Indriði Ingi Stefánsson skrifar Skoðun Líknardeild Landspítala 25 ára Ólöf Ásdís Ólafsdóttir,Arna Dögg Einarsdóttir skrifar Skoðun Hverjum er treystandi? Tjáningarfrelsið og upplýst umræða Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Þurfum við að tala um endó? Lilja Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Konur sem eiga ekki að eignast börn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Nýr Kjalvegur - Hraðbraut í gegnum hálendið Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Óvinsælastur í heimi Árni Pétur Árnason skrifar Skoðun Margföldun raforkuverðs Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Orka, loftslag og náttúra Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Vorleysingar vitundarinnar á ævikvöldinu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Nærandi ferðaþjónusta Hildur Guðbjörg Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Boðskapur frá forsetaframbjóðanda Ásdís Rán Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Opinber umræða fyrir hvern? Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun „Þetta reddast!“ Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Sjá meira
Fréttablaðið átti viðtal við mig á dögunum, en svo háttaði til um miðjan ágúst síðastliðinn að ég veiktist skyndilega og þurfti á sjúkrabíl að halda. Við hjónin búum neðarlega á Skólavörðustíg og þar er okkar atvinnurekstur líka staðsettur. Undanfarin ár hafa borgaryfirvöld lokað neðsta hluta Skólavörðustígs fyrir bílaumferð í alls fimm mánuði á ári og gatan var lokuð umræddan dag í ágúst þegar fékk aðsvif þar sem ég var við vinnu. Skólavörðustíg er læst við Bergstaðastræti með hengilás en í ljós kom að í sjúkrabílnum var enginn lykill að lásnum. Bíllinn þurfti því að aka hring í öfuga akstursstefnu og snúa þar við með herkjum til að koma mér á sjúkrahús. Sjúkraflutningamaðurinn í bílnum taldi að blætt hefði inn á heila og við slíkar aðstæður skiptir hver mínúta máli. Það var mikil mildi að ekki reyndist um heilablæðingu að ræða, en för sjúkrabílsins tafðist heilmikið. Í framhaldinu hef ég eðlilega fyllst ótta yfir að vera lokuð inni við götuna og get með engu móti sætt mig við að búa við skert öryggi. Þess vegna var mér verulega misboðið er ég las viðtal Fréttablaðsins við Gunnar Hersvein, verkefnastjóra miðlunar hjá umhverfis- og skipulagssviði Reykjavíkurborgar. Hann afgreiddi þessa alvarlegu vá með því einu að segja frásögn mína vera „einhliða“ og hélt síðan margtuggna ræðu fulltrúa Reykjavíkurborgar um það hversu vel hefði tekist til um lokanir gatna í miðbænum. Mér er verulega misboðið að horfa upp á þá fullkomnu lítilsvirðingu sem Gunnar Hersveinn sýnir mér og öðrum kaupmönnum og íbúum við Skólavörðustíg með málflutningi sínum. Við hjónin höfum stundað okkar atvinnurekstur á þessum stað frá árinu 1992 og hér er líka okkar heimili, en frá því að götunni var lokað hefur verslun okkar við Íslendinga hrunið. Viðskiptavinir mínir hafa einkum verið konur á besta aldri. Þær finna hvergi bílastæði og margar eru þannig settar að þeim þarf að aka upp að dyrum verslunarinnar. Þær koma því ekki í lokaða götu. Það er því ekki að undra að verslanir í miðbænum sem þjónusta Íslendinga leggi upp laupana ellegar flytji sig um set á svæði þar sem aðgengi er greitt og nóg af bílastæðum. Um leið og lokun götunnar var aflétt nú í haust lifnaði yfir versluninni. Ég leyfi mér að fullyrða að nálega allir kaupmenn hér í nágrenninu geta tekið undir þessi orð mín. Þá hefur hvers kyns ósómi færst í vöxt samhliða lokun götunnar, sala og neysla eiturlyfja, veggjakrot og önnur eignaspjöll og sóðaskapur. Þeir sem stunda slíka iðju eiga athvarf í lokaðri götu, því engin er löggæslan. Sér í lagi kveður rammt að þessu að næturlagi um helgar og það vekur hjá mér ótta. Þetta eru staðreyndir sem ég horfi því miður upp á, staðreyndir sem fulltrúar Reykjavíkurborgar kjósa að horfa fram hjá. Ég sem skattgreiðandi í Reykjavík á ekki að þurfa að sæta því að starfsmenn borgarinnar tali niður til mín, líkt og umræddur Gunnar Hersveinn gerði í viðtalinu við Fréttablaðið. Við fjölskyldan höfum lagt okkur fram um langt árabil til að efla mannlíf í miðbænum og staðið fyrir fjölmennum hátíðum og ber þar hæst að nefna Kjötsúpudaginn, Reykjavík Bacon Festival og Blúshátíðina. Þá höfum við viljað leggja fram okkar skerf til menningarstarfs og rekið gallerí á annarri hæð verslunarhúss okkar í aldarfjórðung. Þar er sett upp ný sýning í hverjum mánuði. Við teljum okkur því sannarlega hafa lagt fram okkar skerf til samfélagsins, auk þess að halda uppi atvinnurekstri í miðbænum um áratugaskeið og eiga því betra skilið en að öryggi okkar og heimila okkar sé skert og grafið sé undan atvinnurekstri sem við höfum byggt upp á löngum tíma. Höfundur er kjólameistari.
Voru óvart lyklalausir í útkalli á Skólavörðustíg Lykil vantaði að götulokunarhliðum borgarinnar í útkalli sjúkrabíls með veika konu á Skólavörðustíg. Borgin hafnar fullyrðingum hennar um áhrif lokananna. 22. september 2017 06:00
Sjúkrabíll í öngstræti með innilokaðan kjólameistara á Skólavörðustíg Hildur Bolladóttir, kjólameistari á Skólavörðustíg, sem veiktist skyndilega fyrir stuttu, segir sjúkrabíl hafa átt erfitt með að komast að húsinu þar sem hún býr vegna lokana. Lögregla fari þar ekki um á nóttunni og óþjóðalýður 21. september 2017 06:00