Innlent

Nauðgaði barni 1978, fékk uppreist æru 1995 og reyndi aftur að nauðga barni 2008

Kolbeinn Tumi Daðason skrifar
Umsókn Ómars um uppreist æru í mars 1995, sautján árum eftir dóm sinn. Þremur vikum síðar féllst forseti Íslands á umsóknina.
Umsókn Ómars um uppreist æru í mars 1995, sautján árum eftir dóm sinn. Þremur vikum síðar féllst forseti Íslands á umsóknina.
Íslenskur karlmaður um sextugt fékk uppreist æru árið 1995 en hann hlaut tveggja og hálfs árs dóm fyrir að nauðga barni árið 1978. Árið 2008, þrettán árum eftir að hann fékk uppreist æru, var hann dæmdur í fjögurra og hálfs árs fangelsi í Noregi fyrir tilraun til að nauðga tíu ára stúlku úti í skógi.

Athygli vekur að maðurinn virðist ekki hafa framvísað neinum umsögnum með umsókn sinni um uppreist æru. Framvísa þarf tveimur umsögnum valinkunnra aðila með umsókninni. Upplýsingafulltrúi dómsmálaráðuneytisins hefur ekki skýringar á því hvers vegna engar umsagnir fylgdu umsókninni.

Maðurinn er einn þeirra 32 sem fengu uppreist æru frá árinu 1995 til dagsins í dag. Dómsmálaráðuneytið veitti fjölmiðlum aðgang að gögnum þeirra sem fengu uppreist æru, 31 karl og ein kona, með þeim takmörkunum að ýmsar persónugreinanlegar upplýsingar og persónulegar upplýsingar voru afmáðar. 

DV greindi fyrst frá málinu í dag en maðurinn, Ómar Ragnarsson, sótti um uppreist æru árið 1995 í handskrifuðu bréfi. Þar segir:

„Frú Vigdís Finnbogadóttir. Forseti Íslands.

Ég undirritaður bið yður um uppseinaræru á sakavottorði mínu. Mér hefur verið sagt upp vinnu og erfitt hefur verið að fá atvinnu vegna þessa.

Ég er giftur og hef stofnað fjölskyldu. Ég er búsettur …. og þar sem er krafist sakavottorðs, hefur reynst erfitt að fá vinnu hér líka. Hef ég ekki gerst brotlegur gagnvart hegningarlögum síðan 1977.“

Umsókn Ómars barst ráðuneytinu í mars 1995 og skrifaði Vigdís undir umsóknina um þremur vikum síðar. Þorsteinn Pálsson dómsmálaráðherra skrifaði sömuleiðis undir umsóknina.

Frétt Dagblaðsins frá því í desember 1978.
Nauðgaði barni

Erfitt er að finna gögn er snúa að sakaferli Ómars. Í frétt Dagblaðsins þann 30. desember 1978 segir að Ómar hafi hvað eftir annað verið handtekinn undanfarin misseri fyrir kynferðislega glæpi gagnvart börnum. Hann fékk tveggja og hálfs árs dóm fyrir tvö gróf brot árið 1977 og þriðja broti, sem ekki var talið jafngróft.

Var Ómar meðal annars handtekinn í Garðabæ, þar sem hann reyndi að tæla krakka upp í bíl með sælgætisboðum. Fyrir ábendingu eins barnsins var Ómar handtekinn. Játaði hann brot sín og síðar einnig sjö innbrot og innbrotstilraunir í Keflavík, segir í frétt Dagblaðsins.

Flutti Ómar síðar til Noregs þar sem hann bjó með konu og börnum. Í nóvember 2008 var hann dæmdur í fjögurra og hálfs árs fangelsi fyrir tilraun til að nauðga tíu ára gamalli stúlku í nálægð við Stavanger í Noregi.

Frétt Fréttablaðsins frá því í nóvember 2008.
Grímuklæddur í skógi

Fjallað var um málið í Fréttablaðinu á sínum tíma
 og því lýst hvernig Ómar sat grímuklæddur fyrir stúlkunni snemma morguns í skógi á milli tveggja þorpa nærri Stavangri í Noregi. Stúlkan hjólaði þá leið daglega á leið til skóla. Hann hafði um nokkurra daga skeið fylgst með börnum á leið til skóla og komist að raun um að stúlkan var yfirleitt sein á ferð.

Fyrir dómi lýsti Ómar því þegar hann stoppaði stúlkuna og sagði: „Sæl vina mín, hvað heitir þú?“ Þá hafi hann beðið hana að koma með sér inn í skóginn. Þegar hún neitaði því dró hann upp hníf, greip fyrir vit stúlkunnar og bar hana inn í skóginn. Þar afklæddi hann stúlkuna. Þegar hann var að klæða sjálfan sig úr buxunum tókst henni að flýja.

Stúlkan hljóp fyrst heim til nágranna sinna sem reyndust ekki heima. Þá hljóp hún alla leið heim til sín, um tíu mínútna leið. Fyrir réttinum sagði móðir stúlkunnar hana eiga afar erfitt eftir þessa reynslu. Hún velti því meðal annars stöðugt fyrir sér hvort maðurinn hafi ætlað sér að myrða hana.

Sleit öll tengsl við manninn

Það tók lögregluna tvær vikur að finna manninn. Hann var fyrst yfirheyrður sem vitni í málinu. Þá sagðist hann ekkert hafa séð óvenjulegt. Lögreglan bar svo kennsl á hann með DNA-sýni á hnífnum sem hann hafði notað, en honum hafði hann týnt í skóginum. Þegar maðurinn var handtekinn fannst barnaklám á heimili hans.

Odd Kristian Stokke, blaðamaður hjá Stavanger Aftenposten, fylgdist með réttarhöldunum. Hann sagði Fréttablaðinu að Ómar hefði horft niður mestallan tímann. Auðsýnilegt hafi verið að hann skammaðist sín. Komið hafi þar fram að réttargeðlæknir segði hann ekki veikan á geði. Hann væri hins vegar með óvenjulega lága greindarvísitölu. Þá kom fram að hann hefði sjálfur lent í kynferðislegri misnotkun sem barn.

Kona mannsins og barnsmóðir yfirgaf Ómar eftir að dómurinn féll. Þau höfðu búið saman ytra í sautján ár. Hún sagðist í viðtali við DV hafa slitið öllum samskiptum við hann.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×