Hljómvangur: Merkileg tímamót Þorleifur Hauksson skrifar 15. júní 2017 09:30 Foreldrar flytja heim frá Svíþjóð sumarið 1990 með þrjú börn. Miðbarnið er 8 ára drengur með Downs heilkenni. Hann er líkamlega og félagslega vel á sig kominn, glaður, tilfinninganæmur, félagslyndur, en skortir mál til að gera sig skiljanlegan öðrum en þeim sem þekkja hann náið. Við taka ófyrirséðir erfiðleikar við að tryggja þessu barni viðunandi þjónustu. Ekkert gerist af sjálfu sér, fyrir öllu þarf að berjast. Þetta var fyrir tíma „skóla án aðgreiningar“, en jafnvel Öskjuhlíðarskóli skellti hurðum á þennan dreng af því hann þótti ekki hafa nógu háa greindarvísitölu. Hann hafði mikla unun af því að hlusta á tónlist, og einhvern veginn fengu foreldrarnir veður af því að nýlega hefði verið stofnaður tónlistarskóli þar sem fólk með fötlun fengi inngöngu, Tónstofa Valgerðar. Þar var nokkur biðlisti, en þegar að okkar manni kom var honum tekið opnum örmum. Þarna var hann við nám næstu tvo áratugi, allt til síns hinsta dags. Valgerður Jónsdóttir hafði stofnað Tónstofuna nokkrum árum áður. Hún var til húsa í Sjálfsbjargarhúsinu í Hátúni í tveimur kennslustofum þar sem geymt var fjölbreytt safn hljóðfæra sem börnin fengu að spreyta sig á. Það var algert ævintýri að ganga inn í þennan skóla, ekki síst vegna þess umvefjandi kærleika og gleði sem einkenndi allt skólastarfið. Valgerður var eini kennarinn á þessum árum, hámenntuð í tónlist, tónlistarsérkennslu og músíkmeðferð. Alúð hennar og þolinmæði var einstök og líka hvernig henni tókst að aðlaga námið hverjum einstökum nemanda á hans eigin forsendum. Haldnir voru árlegir nemendatónleikar, bæði á vetri og vori og ótrúlegt var að fylgjast með þeim framförum sem nemendurnir tóku og þeim hæfileikum sem tónlistin leysti úr læðingi.Stór áfangi Stór áfangi í starfinu var stofnun Bjöllukórs Tónstofunnar, sem nú hefur starfað óslitið í tuttugu ár. Það hefur ekki síst verið mikil ánægja að fylgjast með þeim mikla og merkilega árangri sem hann hefur náð og þeirri samheldni og gleði sem einkennir hópinn. Bjöllukórinn hefur komið víða fram, gefið út ákaflega fallegan disk, Hljómfang, og bæði hann og Tónstofan hafa hlotið fjölmargar viðurkenningar. Segja má að Bjöllukórinn sé sýnilegasti afrakstur Tónstofunnar, en hann er aðeins einn angi af því fjölbreytta ræktunarstarfi sem þar fer fram. Í Tónstofu Valgerðar fékk nemandinn sem getið var í upphafi útrás fyrir hæfileika og sköpunarkraft sem hvergi annars staðar hefði verið farvegur fyrir. Hann varð hluti af stórri heild, félagsleg einangrun var að nokkru leyti rofin, og hann kom fram á tónleikum og sló rækilega í gegn, bæði einn og í Bjöllukórnum. Og ekki síst fékk hann að njóta alhliða tónlistarnáms á borð við jafnaldra sína sem ekki var annars staðar í boði. Tónstofa Valgerðar heldur nú upp á 30 ára starfsafmæli sitt, um leið og Bjöllukórinn fagnar sínu tvítugsafmæli. Á þessum þrjátíu árum hefur Tónstofan vaxið og dafnað. Hún nýtur almennrar viðurkenningar og er nú rekin í rúmgóðum húsakynnum í Stórhöfða 23. Þar starfa fjórir kennarar auk dr. Valgerðar skólastjóra, og nemendur eru nú 120. Afmælinu er fagnað með margvíslegu móti, og hafa viðburðir afmælisársins fengið samheitið Hljómvangur. Tónstofan hefur náð ótrúlegum árangri á þeim 27 árum sem liðin eru frá því að fjölskyldan kynntist honum fyrst í þágu nemenda sem þarfnast sérstakrar aðstoðar. Höfundur er ritari Foreldra- og styrktarfélags Tónstofu Valgerðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Breiðholt brennur Eðvarð Hilmarsson Skoðun Er þetta í alvöru verðlaunaefni? Snorri Másson Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Mannréttindi sama hvað Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helga Þórisdóttir og fjöregg íslenskrar þjóðar Páll Torfi Önundarson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru verðlaunaefni? Snorri Másson skrifar Skoðun Ótímabundin ráðgjöf til ríkisstjórnar Snæbjörn Brynjarsson skrifar Skoðun Lykillinn að orkuskiptunum er úr áli Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Valdarán í Kirkju sjöunda dags aðventista og tengslin við fyrirhugaðar framkvæmdir í Ölfusi Jón Hjörleifur Stefánsson,Ómar Torfason skrifar Skoðun „Vitum ekkert hvað við erum að gera“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Nýtt örorkukerfi – verra þeirra réttlæti Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Rangfærslur varðandi skrif Læknafélags Íslands Ingrid Kuhlman,Bjarni Jónsson,Sylviane Lecoulte,Steinar Harðarson,Veturliði Þór Stefánsson,Íris Davíðsdóttir skrifar Skoðun Þurfum við að koma Íslandi aftur á rétta braut? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Foreldrar flytja heim frá Svíþjóð sumarið 1990 með þrjú börn. Miðbarnið er 8 ára drengur með Downs heilkenni. Hann er líkamlega og félagslega vel á sig kominn, glaður, tilfinninganæmur, félagslyndur, en skortir mál til að gera sig skiljanlegan öðrum en þeim sem þekkja hann náið. Við taka ófyrirséðir erfiðleikar við að tryggja þessu barni viðunandi þjónustu. Ekkert gerist af sjálfu sér, fyrir öllu þarf að berjast. Þetta var fyrir tíma „skóla án aðgreiningar“, en jafnvel Öskjuhlíðarskóli skellti hurðum á þennan dreng af því hann þótti ekki hafa nógu háa greindarvísitölu. Hann hafði mikla unun af því að hlusta á tónlist, og einhvern veginn fengu foreldrarnir veður af því að nýlega hefði verið stofnaður tónlistarskóli þar sem fólk með fötlun fengi inngöngu, Tónstofa Valgerðar. Þar var nokkur biðlisti, en þegar að okkar manni kom var honum tekið opnum örmum. Þarna var hann við nám næstu tvo áratugi, allt til síns hinsta dags. Valgerður Jónsdóttir hafði stofnað Tónstofuna nokkrum árum áður. Hún var til húsa í Sjálfsbjargarhúsinu í Hátúni í tveimur kennslustofum þar sem geymt var fjölbreytt safn hljóðfæra sem börnin fengu að spreyta sig á. Það var algert ævintýri að ganga inn í þennan skóla, ekki síst vegna þess umvefjandi kærleika og gleði sem einkenndi allt skólastarfið. Valgerður var eini kennarinn á þessum árum, hámenntuð í tónlist, tónlistarsérkennslu og músíkmeðferð. Alúð hennar og þolinmæði var einstök og líka hvernig henni tókst að aðlaga námið hverjum einstökum nemanda á hans eigin forsendum. Haldnir voru árlegir nemendatónleikar, bæði á vetri og vori og ótrúlegt var að fylgjast með þeim framförum sem nemendurnir tóku og þeim hæfileikum sem tónlistin leysti úr læðingi.Stór áfangi Stór áfangi í starfinu var stofnun Bjöllukórs Tónstofunnar, sem nú hefur starfað óslitið í tuttugu ár. Það hefur ekki síst verið mikil ánægja að fylgjast með þeim mikla og merkilega árangri sem hann hefur náð og þeirri samheldni og gleði sem einkennir hópinn. Bjöllukórinn hefur komið víða fram, gefið út ákaflega fallegan disk, Hljómfang, og bæði hann og Tónstofan hafa hlotið fjölmargar viðurkenningar. Segja má að Bjöllukórinn sé sýnilegasti afrakstur Tónstofunnar, en hann er aðeins einn angi af því fjölbreytta ræktunarstarfi sem þar fer fram. Í Tónstofu Valgerðar fékk nemandinn sem getið var í upphafi útrás fyrir hæfileika og sköpunarkraft sem hvergi annars staðar hefði verið farvegur fyrir. Hann varð hluti af stórri heild, félagsleg einangrun var að nokkru leyti rofin, og hann kom fram á tónleikum og sló rækilega í gegn, bæði einn og í Bjöllukórnum. Og ekki síst fékk hann að njóta alhliða tónlistarnáms á borð við jafnaldra sína sem ekki var annars staðar í boði. Tónstofa Valgerðar heldur nú upp á 30 ára starfsafmæli sitt, um leið og Bjöllukórinn fagnar sínu tvítugsafmæli. Á þessum þrjátíu árum hefur Tónstofan vaxið og dafnað. Hún nýtur almennrar viðurkenningar og er nú rekin í rúmgóðum húsakynnum í Stórhöfða 23. Þar starfa fjórir kennarar auk dr. Valgerðar skólastjóra, og nemendur eru nú 120. Afmælinu er fagnað með margvíslegu móti, og hafa viðburðir afmælisársins fengið samheitið Hljómvangur. Tónstofan hefur náð ótrúlegum árangri á þeim 27 árum sem liðin eru frá því að fjölskyldan kynntist honum fyrst í þágu nemenda sem þarfnast sérstakrar aðstoðar. Höfundur er ritari Foreldra- og styrktarfélags Tónstofu Valgerðar.
Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar
Skoðun Valdarán í Kirkju sjöunda dags aðventista og tengslin við fyrirhugaðar framkvæmdir í Ölfusi Jón Hjörleifur Stefánsson,Ómar Torfason skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Rangfærslur varðandi skrif Læknafélags Íslands Ingrid Kuhlman,Bjarni Jónsson,Sylviane Lecoulte,Steinar Harðarson,Veturliði Þór Stefánsson,Íris Davíðsdóttir skrifar
Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun