Óvelkomnar minningar Berglind Pétursdóttir skrifar 30. janúar 2017 11:00 Internetið virðist, þvert á það sem áður var talið, vera eitthvað miklu meira en bara bóla. Það er að minnsta kosti enn á góðu róli í dag, áratugum eftir að það kom fyrst fram á sjónarsviðið. Við erum dugleg að nýta okkur þetta fyrirbæri, sérstaklega eftir að samfélagsmiðlarnir urðu hluti af okkar daglega lífi. Nú hef ég verið virkur notandi á Facebook í að verða átta ár og á þessum tíma hef ég hlaðið upp ógrynni af hræðilega lélegum myndum og tjáð mig fjálglega um mál sem skipta mig mismiklu máli. Þetta rifjast reglulega upp þar sem miðillinn hefur tekið upp á því nýlega að minna mig daglega á hluti sem gerðust fyrir nákvæmlega X mörgum árum. Á hverjum morgni bíður mín ný gömul mynd af mér kófdrukkinni á þorrablóti eða stöðuuppfærslur fylltar svo ungæðislegri yfirlýsingagleði að mig langar helst að skera af mér fingurna til að tryggja að þeir rati aldrei aftur á lyklaborð. Hvernig gat ég haft svona lélegar skoðanir einu sinni? Hvernig gat mér fundist fyndið að hlaða upp þessu myndbandi? Þetta er svolítið eins og að allir og amma þeirra hefðu aðgang að myndaalbúminu heima hjá foreldrum manns með fermingarmyndunum, ef maður var jafn ótrúlega ófrítt fermingarbarn og ég sjálf það er að segja. Það er fátt erfiðara en að rembast allan daginn við að vera ágætis týpa en sjá svo mynd af sér frá sumrinu þegar maður starfaði sem götulistamaður. Það er einfaldlega ekki hægt. Mín fyrstu viðbrögð við þessari viðbót voru að ég þyrfti helst að taka mér langt frí frá vinnu og byrja að eyða. Þurrka út þessar minningar sem ég hef engan áhuga á að varðveita. Og ég held að það sé bara ágætis lausn, tek ekki símann næstu vikuna.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun
Internetið virðist, þvert á það sem áður var talið, vera eitthvað miklu meira en bara bóla. Það er að minnsta kosti enn á góðu róli í dag, áratugum eftir að það kom fyrst fram á sjónarsviðið. Við erum dugleg að nýta okkur þetta fyrirbæri, sérstaklega eftir að samfélagsmiðlarnir urðu hluti af okkar daglega lífi. Nú hef ég verið virkur notandi á Facebook í að verða átta ár og á þessum tíma hef ég hlaðið upp ógrynni af hræðilega lélegum myndum og tjáð mig fjálglega um mál sem skipta mig mismiklu máli. Þetta rifjast reglulega upp þar sem miðillinn hefur tekið upp á því nýlega að minna mig daglega á hluti sem gerðust fyrir nákvæmlega X mörgum árum. Á hverjum morgni bíður mín ný gömul mynd af mér kófdrukkinni á þorrablóti eða stöðuuppfærslur fylltar svo ungæðislegri yfirlýsingagleði að mig langar helst að skera af mér fingurna til að tryggja að þeir rati aldrei aftur á lyklaborð. Hvernig gat ég haft svona lélegar skoðanir einu sinni? Hvernig gat mér fundist fyndið að hlaða upp þessu myndbandi? Þetta er svolítið eins og að allir og amma þeirra hefðu aðgang að myndaalbúminu heima hjá foreldrum manns með fermingarmyndunum, ef maður var jafn ótrúlega ófrítt fermingarbarn og ég sjálf það er að segja. Það er fátt erfiðara en að rembast allan daginn við að vera ágætis týpa en sjá svo mynd af sér frá sumrinu þegar maður starfaði sem götulistamaður. Það er einfaldlega ekki hægt. Mín fyrstu viðbrögð við þessari viðbót voru að ég þyrfti helst að taka mér langt frí frá vinnu og byrja að eyða. Þurrka út þessar minningar sem ég hef engan áhuga á að varðveita. Og ég held að það sé bara ágætis lausn, tek ekki símann næstu vikuna.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun