Innlent

Ávísa pillunni án tillits til áhættuþátta

Erla Björg Gunnarsdóttir skrifar
Læknir segir ofþyngd, hreyfingarleysi og reykingar vera mun alvarlegri áhættuþætti þegar kemur að blóðtappa.
Læknir segir ofþyngd, hreyfingarleysi og reykingar vera mun alvarlegri áhættuþætti þegar kemur að blóðtappa. NordicPhotos/Getty
Nýrri pillur - af þriðju og fjórðu kynslóð - eru mun áhættumeiri þegar kemur að blóðtöppum.
Síðustu daga hefur fjöldi ungra kvenna sagt frá reynslu sinni af blóðtöppum á samfélagsmiðlunum. Flestar hafa verið kornungar þegar þær hafa greinst með blóðtappa og í flestum tilfellum hafa blóðtapparnir verið raktir til getnaðarvarnapillunnar.

Í kvöldfréttum Stöðvar tvö í gær sagði Áróra Owen frá því að það tók hana mörg ár að fá greiningu á blóðtöppum sem hún var búin að vera með í níu ár, því hún var ekki tekin trúanleg. Fréttablaðið ræddi við tvær ungar konur sem fengu blóðtappa fyrir tvítugt en þær voru báðar í áhættuhópi að fá blóðtappa. Þær voru aftur á móti ekki spurðar út í fjölskyldusögu þegar þær fengu lyfseðil hjá heimilislækni þrátt fyrir að blóðtappi sé þekktur, en sjaldgæfur, fylgikvilli pillunnar.

„Ég var 17 ára þegar ég fékk blóðtappa. Ég fór til heimilislæknis og var ekkert spurð um heilsufar eða fjölskyldusögu áður en ég fékk pilluna en það er mikið um blóðtappa í minni nánustu fjölskyldu,“ segir Ása Magnea Vigfúsdóttir.

„Ég fór nokkrum sinnum til læknis vegna verkja áður en þetta var rannsakað því það þótti ekki líklegt að ég fengi blóðtappa svona ung.“

Inga Lára Magnúsdóttir
Inga Lára Magnúsdóttir hefur sömu sögu að segja: „Ég var búin að vera þrjá mánuði á pillunni þegar ég fékk blóðtappa. Ég fór til heimilislæknis og fékk skrifað upp á pilluna án viðtals eða skoðunar. Margir nánir fjölskyldumeðlimir hafa fengið blóðtappa og því hefði þurft að velja sérstaklega pillu með það í huga, eða aðra getnaðarvörn.“

Ósk Ingvarsdóttir
Ósk Ingvarsdóttir kvensjúkdómalæknir segist ekki trúa því að heimililæknar fari ekki eftir bestu þekkingu hverju sinni með því að fara yfir aukaverkanir og áhættuatriði með konum sem vilja fara á pilluna.

Hún segir að alltaf eigi að byrja á að gefa konum pillur með minnstu áhættu fyrir blóðtöppum. Eingöngu sé skipt yfir í aðra tegund ef aðrar aukaverkanir verða miklar. „En ef þetta er svona er það eitthvað sem þarf að kíkja á og leysa. Það þarf að gefa þessu gaum,“ segir hún. „Það má líka skoða það að fá kvensjúkdómalækna á heilsugæsluna til að fræða og færa þá nær konum. Fá sérfræðinga og heimilislækna til að vera í meira samstarfi.“

Ósk tekur þó fram að aðrir áskapaðir áhættuþættir vegi mun þyngra en pillan þegar komi að blóðtöppum. „Til dæmis reykingar. Það er mun mikilvægara að hætta að reykja en að hætta á pillunni ef maður vill forðast blóðtappa. Hreyfingarleysi og ofþyngd geta líka haft áhrif og svo þessar löngu flugferðir sem fólk er að leggja á sig. Ég tala nú ekki um ef alkóhól er inni í dæminu.“

Ósk segir að ef umræða skapast um lyf og læknisfræði á samfélagsmiðlum sé rétt að hvetja fólk til að fara inn á áreiðinlegar upplýsingasíður og leita sér upplýsinga. „Samfélagsmiðlarnir eru ekki besta fræðslan um lyf og læknisfræði,“ segir Ósk. 

Að lokum bendir Ósk á að pillan sé ekki eina getnaðarvörnin í boði fyrir ungar konur sem ekki hafa eignast börn. „Hormónalykkjan er mun áhættuminni og engin áhætta fylgir koparlykkjunni. Það er gömul mýta að konur sem hafa ekki eignast börn geti ekki farið á lykkjuna.“ 

Mismikil áhætta eftir tegundum

Helmingi meiri hætta er á að fá blóðtappa ef kona tekur pillu af þriðju eða fjórðu kynslóð heldur en af annari kynslóð. Samt sem áður kemur fram í danskri rannsókn frá 2011 að 80% danskra kvenna taki pillu af þriðju og fjórðu kynslóð. Þannig gætu 150 danskar konur sloppið við að fá blóðtappa ef þær myndu skipta um pillutegund.

Þar sem fyrsta kynslóð pillunnar er nær aldrei notuð eru hér dæmi um pillur af annarri til fjórðu kynslóðar.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×