Fylkjaskiptur veruleiki? Stefanía G. Kristinsdóttir skrifar 22. apríl 2014 12:02 Ég var að ljúka við lestur á ævintýrabókinni Afbrigðin sem tekur við af ævintýrunum um Hungurleikana. Stríðandi heimar ólíkra tegunda. Kannski þessi ævintýri séu dæmisögur samtímans tilraun til að minna okkur á þann tegundaskipta veruleika sem við búum við hér á jörðinni. Í Hungurleikunum skiptast fylkin niður eftir hlutverkum. Í Afbrigðunum skiptast fylkin eftir eðli íbúa, grunnhugmyndin var að skapa heild en niðurstaðan verður stríð. Í báðum tilvikum elur fylkisskipanin á ótta og tortryggni. Afbrigðin ógna skipulaginu en þeir einstaklingar sem geta skilið og tileinkað sér þankagang ólíkra fylkja. Fyrir kosningar varpaði foringi Framsóknarflokksins oft fram þeirri líkingu að fylgjendur flokkanna líkt og aðdáendum liðanna í enska Boltanum fylgdu flokkunum í blindni. Með þessum áherslum sínum staðsetti hann sig á hlutlausu svæði og náði eyrum þeirra sem telja sig ekki tilheyra fylkingum stjórnmálaflokkana. Á meðan Besti flokkurinn lofaði engu þá lofaði Framsókn öllu, á meðan Sigmundi var alvara þá gerði Jón grín að fáránleika stjórnmálanna. Öllum hættir okkur til að taka sjálf okkur of alvarlega, halda jafnvel að við séum ómissandi. Hættan á því að þetta gerist margfaldast þegar við erum umkringd fólki sem er sammála á meðan hættan minnkar þegar fólki með ólíkar skoðanir vinnur saman. Hrokafullir einræðisherrar eru ein afleiðing þessarar fylkjaskiptu veraldar. Við þurfum á fjölbreytni að halda til að vaka yfir hugsunum okkar og viðhorfum, til að skilja að það er dyggð að hlusta, skilja aðrar og geta skipt um skoðun. Ég fór eitt sinn í kynnisferð í Alþingi Íslendinga með hópi kvenna. Þar skoðuðum við flokksherbergin og hlustuðum á leikræn tilþrif og svívirðingar í þingsal. Við upplifðum að utan þingsala ríkti vinátta og virðing þvert á flokka og að í nefndum ynni fólk oftast af heilindum að því að ná niðurstöðu og sátt í ólíkum málum. Af hverju tökum við kjósendur þátt í fylkjaskiptu stríði stjórnmálanna í stað þess að krefjast þess að fá að kjósa fólk sem við treystum til áhrifa? Væri slíkur hópur fólks ekki líklegri til að taka afstöðu byggt á gildum sínum og þekkingu í stað þess að vera bundið af loforðalistum þar sem tvinnast saman meint eðli ólíkra flokka og niðurstaða vinsældakannana? Margir eygðu von um breytt skipulag í kjölfar hrunsins, Jóhanna Sigurðardóttir og fleiri stjórnmálamenn lýstu yfir andláti fjórflokksins eftir síðustu sveitarstjórnarkosningar. Enginn forystumaður stjórnmálafokks gerir það nú, þvert á móti. Íslendingar eru aftur farin að velja skásta flokkinn. Okkur ætti því ekki að bregða þegar flokkaskiptur veruleiki stjórnmálanna verður aftur til þess að einsleitni, ótti og tortryggni verður ofaná í stað þeirrar fjölbreytni sem við virðumst ekki þora að gangast við.Lesendur Vísis geta sent inn greinar á greinar@visir.is. Greinunum þarf að fylgja mynd af höfundi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skoðun Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Skoðun Staðan í stjórnmálum vorið 2024 Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Bónus, viðbót eða umframorka Hörður Arnarson skrifar Skoðun Grímulaus sérhagsmunagæsla Andrés Magnússon skrifar Sjá meira
Ég var að ljúka við lestur á ævintýrabókinni Afbrigðin sem tekur við af ævintýrunum um Hungurleikana. Stríðandi heimar ólíkra tegunda. Kannski þessi ævintýri séu dæmisögur samtímans tilraun til að minna okkur á þann tegundaskipta veruleika sem við búum við hér á jörðinni. Í Hungurleikunum skiptast fylkin niður eftir hlutverkum. Í Afbrigðunum skiptast fylkin eftir eðli íbúa, grunnhugmyndin var að skapa heild en niðurstaðan verður stríð. Í báðum tilvikum elur fylkisskipanin á ótta og tortryggni. Afbrigðin ógna skipulaginu en þeir einstaklingar sem geta skilið og tileinkað sér þankagang ólíkra fylkja. Fyrir kosningar varpaði foringi Framsóknarflokksins oft fram þeirri líkingu að fylgjendur flokkanna líkt og aðdáendum liðanna í enska Boltanum fylgdu flokkunum í blindni. Með þessum áherslum sínum staðsetti hann sig á hlutlausu svæði og náði eyrum þeirra sem telja sig ekki tilheyra fylkingum stjórnmálaflokkana. Á meðan Besti flokkurinn lofaði engu þá lofaði Framsókn öllu, á meðan Sigmundi var alvara þá gerði Jón grín að fáránleika stjórnmálanna. Öllum hættir okkur til að taka sjálf okkur of alvarlega, halda jafnvel að við séum ómissandi. Hættan á því að þetta gerist margfaldast þegar við erum umkringd fólki sem er sammála á meðan hættan minnkar þegar fólki með ólíkar skoðanir vinnur saman. Hrokafullir einræðisherrar eru ein afleiðing þessarar fylkjaskiptu veraldar. Við þurfum á fjölbreytni að halda til að vaka yfir hugsunum okkar og viðhorfum, til að skilja að það er dyggð að hlusta, skilja aðrar og geta skipt um skoðun. Ég fór eitt sinn í kynnisferð í Alþingi Íslendinga með hópi kvenna. Þar skoðuðum við flokksherbergin og hlustuðum á leikræn tilþrif og svívirðingar í þingsal. Við upplifðum að utan þingsala ríkti vinátta og virðing þvert á flokka og að í nefndum ynni fólk oftast af heilindum að því að ná niðurstöðu og sátt í ólíkum málum. Af hverju tökum við kjósendur þátt í fylkjaskiptu stríði stjórnmálanna í stað þess að krefjast þess að fá að kjósa fólk sem við treystum til áhrifa? Væri slíkur hópur fólks ekki líklegri til að taka afstöðu byggt á gildum sínum og þekkingu í stað þess að vera bundið af loforðalistum þar sem tvinnast saman meint eðli ólíkra flokka og niðurstaða vinsældakannana? Margir eygðu von um breytt skipulag í kjölfar hrunsins, Jóhanna Sigurðardóttir og fleiri stjórnmálamenn lýstu yfir andláti fjórflokksins eftir síðustu sveitarstjórnarkosningar. Enginn forystumaður stjórnmálafokks gerir það nú, þvert á móti. Íslendingar eru aftur farin að velja skásta flokkinn. Okkur ætti því ekki að bregða þegar flokkaskiptur veruleiki stjórnmálanna verður aftur til þess að einsleitni, ótti og tortryggni verður ofaná í stað þeirrar fjölbreytni sem við virðumst ekki þora að gangast við.Lesendur Vísis geta sent inn greinar á greinar@visir.is. Greinunum þarf að fylgja mynd af höfundi.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun