Skoðun

Heft aðgengi leiðir til minni verslunar

Björn Jón Bragason skrifar
Steinunn Stefánsdóttir ritaði forystugrein sem birtist í Fréttablaðinu 30. júlí sl. Þar gerði hún að umtalsefni hækkun bílastæðagjalda í miðborginni um fimmtíu prósent, sem nú hefur verið kynnt. Í grein sinni nefnir Steinunn að markmið hækkunarinnar sé að „auka flæði í stæðunum“ í miðborginni og tekur hún undir sjónarmið borgarstjórnarmeirihlutans í málinu.

Röksemdafærsla af þessu tagi gengur ekki upp, enda hafa hækkanir á bílastæðagjöldum ætíð haft slæm áhrif á verslunina, líkt og kaupmenn í miðborginni hafa bent á áratugum saman. Þá er mögulegt að takmarka þann tíma sem hver og einn leggur í stæði, án þess þó að innheimta gjald. Þannig er víða í borgum Evrópu notast við tímaskífur og sú aðferð hefur verið notuð um árabil í miðbæ Akureyrar með frábærum árangri, líkt og kaupmenn þar nyrðra hafa bent á.

Í þessu sambandi verður að gæta að því að borgin á fjöldann allan af bílastæðum í öðrum verslunarhverfum og innheimtir ekki gjald þar og þá hafa borgaryfirvöld skipulagt önnur verslunarhverfi þar sem byggð hafa verið stór bílageymsluhús með fjölda gjaldfrjálsra stæða. Viðskiptavinir miðborgarinnar þurfa því að taka á sig skatt sem ekki er innheimtur í öðrum borgarhlutum. Mjög skortir því á að jafnræðis sé gætt.

Steinunn vísar enn fremur til þess að bílastæðagjöld séu óvíða hærri en hér í borg. Í samtölum mínum við borgarfulltrúa meirihlutans hafa þeir til að mynda vísað í þessu sambandi til Kaupmannahafnar, þar sem bílastæðagjöld eru mun hærri en í Reykjavík. Samanburður af þessu tagi er vitaskuld ekki marktækur. Miðborg Kaupmannahafnar er staðsett í miðju þéttbyggðrar milljónaborgar, þar sem stór hluti almennings ferðast með reiðhjólum eða góðum almenningssamgöngum og þá er veðráttan þar allt önnur og mildari. Í þessu sambandi má nefna að meðalleiga á verslunarhúsnæði á góðum stað við Strikið í Kaupmannahöfn getur verið meira en tuttuguföld leiga við Laugaveg. Og þá er til þess að líta að leiga á verslunarhúsnæði er orðin mjög víða hærri annars staðar í Reykjavík en í miðborginni og sums staðar örðugra að finna stæði en þar.

Grundvöllur þess að verslun fái þrifist til frambúðar í miðborginni er greitt aðgengi. Höft og bönn borgaryfirvalda í þessum efnum, samfara stórhækkunum bílastæðagjalda, munu ekki hafa annað í för með sér en hnignun verslunar á svæðinu. Í Samtökum kaupmanna og fasteignaeigenda við Laugaveginn er fjöldi kaupmanna sem hafa fjörutíu og jafnvel yfir fimmtíu ára reynslu af verslunarrekstri í miðborginni. Sumir þessara kaupmanna eru úr fjölskyldum sem jafnvel hafa rekið verslanir í meira en öld. Það er hryggilegt til þess að vita að borgaryfirvöld nýti ekki þá miklu þekkingu og reynslu sem þessir kaupmenn búa yfir.

Rétt væri að borgaryfirvöld fylktu liði með kaupmönnum og leituðu leiða til að bæta aðgengi með lækkun bílastæðagjalda, niðurfellingu þeirra gjalda í útjöðrum miðborgarinnar og fjölgun stæða. Mikill meirihluti borgarbúa kýs að fara allra sinna ferða á fjölskyldubílnum og ef viðskiptavinir komast ekki að verslunum með góðu móti fara þeir annað. Það hlýtur að vera vilji borgaryfirvalda að verslun í miðborginni fái dafnað og eflst því án blómlegrar verslunar er engin miðborg.



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Skoðun

Skoðun

Er þetta eðli­legt?

Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar

Sjá meira


×