Tíska og hönnun

Forfallinn aðdáandi verður að eignast alla bollana

Guðrún Ansnes skrifar
Gestný Rós er mögulega einhver mesti múmínálfaaðdáandi á landinu og þótt víðar væri leitað.
Gestný Rós er mögulega einhver mesti múmínálfaaðdáandi á landinu og þótt víðar væri leitað. mynd/kamela rún
„Ég byrjaði að safna múmínálfabollum fyrir fjörutíu og níu vikum, þá gáfu mágkonur mínar mér mína fyrstu tvo bolla. Hundurinn minn braut annan svo ég fór og keypti nýjan. Svo átti ég afmæli og þá bættist við. Þá var ég komin með safn,“ segir Gestný Rós Guðrúnardóttir, múmínálfabollaaðdáandi og ötull safnari.

Gestný hefur komið sér upp veglegu safni sem samanstendur af þrjátíu og tveimur mismunandi bollum og sautján skálum merktum hinum finnsku múmínálfum. Að auki hefur hún sankað að sér múmínseglum á ísskápinn, sérstakri múmínsleif og -dós, svo eitthvað sé nefnt. Hún telur ekkert merkt Múmínálfunum sér óviðkomandi.

„Við kærastinn skruppum til London í fyrra til að heimsækja tiltekna múmínbúð sem ég hafði haft augastað á í dálítinn tíma. Svekkelsið varð því umtalsvert þegar í ljós kom að ég átti þegar hvern einasta bolla sem þar var seldur. Ég kom sárlega tómhent heim,“ segir Gestný skúffuð og bætir við að henni þyki enginn múmínbolli ljótur.

„Er bara hægt að sleppa því að kaupa einn bolla af því að hann er síðri en hinir? Ég þarf að eiga þá alla og svo læri ég bara að elska þá ef í harðbakkann slær. Hver einn og einasti er ómissandi fyrir heildina.“



Þessir eru hennar uppáhalds þótt hún sjái ekki ástæðu til að gera of mikið upp á milli þeirra.
Draumurinn að komast í pílagrímsferð til Finnlands

„Draumurinn er að komast í verksmiðjuna úti og kíkja í Múmínland. Toppurinn væri að fara með Írisi vinkonu minni en við ræðum stundum hve mikið okkur langar að leggja land undir fót og komast saman í góða múmínferð.“

Gestný hafði ekki vanið sig á kaffidrykkju fyrr en hún fór að hlaða í safnið. „Ég drakk aldrei kaffi fyrr en ég fékk þessa bolla, þá byrjaði ég á því til þess að njóta þeirra til fulls. Nú drekk ég alltof mikið kaffi,“ segir hinn ástríðufulli múmínbollasafnari. 

Gestný kaupir marga bolla hérlendis en hún hefur einnig þurft að teygja sig út fyrir landsteinana eftir nýju efni. Dýrustu bollarnir í safninu hafi kostað hana tólf þúsund krónur hingað komnir.

„Reyndar ætlaði ég ekkert að segja frá þessu,“ segir hún og skellir upp úr. „Múmínálfarnir eru svo krúttlegir. Það er líka svo gaman að safna einhverju og allir hafa gaman af að fá sopa úr svona bolla,“ segir Gestný að lokum.

pantar af netinu Gestný leitar fanga víða og eBay hefur gagnast henni vel. Þessir bollar kostuðu hana skildinginn en hún sér ekki eftir krónu.
Bollarnir eru framleiddir af finnska keramikfyrirtækinu Arabia en fyrsti múmínborðbúnaðurinn var framleiddur árið 1950. Bollarnir eins og við þekkjum þá voru fyrst framleiddir árið 1990. Hönnun þeirra í höndum Tove Slotte eftir teikningum Tove og Lars Jansson.

Aðeins þrjár til fimm nýjar tegundir af bollum eru framleiddar á hverju ári, með bollum sem framleiddir eru í takmörkuðu upplagi eins og jólaútgáfur. Einn verðmætasti bollinn var jólabollinn sem framleiddur var fyrir Fazer-kaffihúsið og Stockmann-stórverslunina, árið 2004. Aðeins voru gerð 400 stykki af honum og er hann falur á uppboðssíðum fyrir 300-650 þúsund íslenskar krónur.

Fróðleikur um hina sívinsælu Múmínbolla

  • Bollarnir eru framleiddir af finnska keramikfyrirtækinu Arabia.
  • Fyrsti múmínborðbúnaðurinn var framleiddur árið 1950.
  • Múmínbollarnir eins og við þekkjum þá voru fyrst framleiddir árið 1990.
  • Bollarnir eru hannaðir af Tove Slotte með teikningum eftir Tove og Lars Jansson.
  • Þrjár til fimm nýjar tegundir af bollum eru framleiddar á hverju ári, með bollum sem framleiddir eru í takmörkuðu upplagi eins og jólaútgáfur.
  • Einn verðmætasti bollinn var jólabollinn sem framleiddur var fyrir Fazer-kaffihúsið og Stockmann-stórverslunina, árið 2004. Aðeins voru gerð 400 stykki af honum og er hann falur á uppboðssíðum fyrir 300-650 þúsund íslenskar krónur.





Fleiri fréttir

Sjá meira


×