Félagsmiðstöðvar eru mikilvægar Þuríður Davíðsdóttir skrifar 25. febrúar 2015 10:55 Þegar ég var unglingur stundaði ég félagsmiðstöðina í hverfinu mínu af krafti. Þetta var staður þar sem ég gat verið með vinum og öðrum skólafélögum. Þar voru böll, opin hús, fræðslukvöld og fleira í boði og gerði ég mitt besta að mæta á eins mikið og ég gat. Ástæðan fyrir þessu var að mér fannst afskaplega gaman í félagsmiðstöðinni. Allir viðburðirnir voru áhugaverðir og starfsfólkið skemmtilegt. Þetta gerði það að verkum að í 9.bekk sótti ég um að komast í nemendaráðið. Nemendaráðið skipuleggur viðburði ásamt starfsfólki félagsmiðstöðvarinnar, auglýsir og svo fannst mér alls ekki leiðinlegt að fá að vinna í félagsmiðstöðarsjoppunni. Á þessum tíma gerði ég mér ekki grein fyrir því hvað ég væri í raun að læra mikið. Þegar ég varð 21 árs þá ákvað ég að sækja um að vinna í félagsmiðstöð. Mér fannst starfsfólkið í félagsmiðstöðinni þegar ég var unglingur einstaklega skemmtilegt og hugsaði ég með mér að þetta væri örugglega skemmtilegt starf til þess að vinna við. Seinna meir komst ég að því að þetta væri meira heldur en bara skemmtilegt starf. Starfsfólk félagsmiðstöðva leggja hart að sér að sinna sínu starfi vel. Við fengum fræðslur eftir fræðslur um ýmislegt svo sem forvarnir, geðraskanir, einelti, jafnræði og ýmislegt fleira tengt unglingum. Þessar fræðslur gerðu mér kleift að skilja unglinga betur og þeirra margvíslegu hliðar ásamt því að sinna starfinu mínu á faglegan hátt. Unglingsárin eru erfið og þetta er tími sem er mjög viðkvæmur því að unglingurinn er að leita að sjálfum sér. Hann er að þroskast og verða að sjálfstæðum einstaklingi. Þetta eru árin sem foreldranir verða ekki jafn mikilvægir og áður í augum unglingsins. Unglingurinn fer að prufa sig áfram og vill taka sínar eigin ákvarðanir. Sem starfsmaður í félagsmiðstöð fannst mér frábært að sjá unglingana mæta aftur og aftur til okkar. Samband mitt við unglingana þróaðist úr því að vera einungis starfsmaður í það að vera einskonar vinur. Unglingarnir fóru að koma til mín og leita ráða. Ég get ekki lýst því hversu yndislegt það er að fá traust annarra hvað þá unglinga. Ég gat miðlað til þeirra minni þekkingu á ýmsu og leiðbeint þeim af minni bestu getu en á sama tíma vorum við að skemmta okkur. Oftar en ekki hugsar fólk með sér að félagsmiðstöð sé einungis staður þar sem að unglingar geta „hangið“ og þetta sé betri staður en að vera að „hanga“ út í sjoppu. Að vissu leiti er þetta satt en félagsmiðstöðin er svo miklu meira en það. Ég nefndi hér áður að ég gerði mér ekki grein fyrir því sem unglingur hvað ég væri að læra mikið. Það sem ég lærði í félagsmiðstöðinni mun ávallt fylgja mér. Ég lærði félagsleg samskipti, lýðræði, þolinmæði, gagnrýna hugsun, hvernig á að skipuleggja sig og svo ekki sé nefnd hinar ýmsu fræðslur sem ég fékk svo sem hvernig ég ætti að farða mig, áhættur fíkniefnis og fleira. Allt þetta lærði ég án þess að gera mér fullkomlega grein fyrir því á þeim tíma. Margir álíta að lærdómur eigi sér einungis stað í kennslustofum. En það er ekki eini staðurinn sem lærdómur á sér stað, lærdóm má einnig finna í félagmiðstöð. Þar er starfsfólkið að vinna með unglingunum og kenna á meðan það er verið að skemmta sér. Sem dæmi má taka sjáum við fyrir okkur félagsmiðstöð og í félagsmiðstöðinni sérðu ungling og starfsmann spila borðtennis. Maður hugsar kannski með sér „þau er að spila borðtennis, þau eru að skemmta sér“ og svo ekkert meira. En borðtennis er bara einskonar tól sem starfsmaðurinn notar. Á meðan leiknum stendur getur myndast djúpar umræður, unglingurinn opnar sig og fer að treysta starfsmanninum. Þarna myndast augnablik sem er starfsmanninum mikilvæg. Ýmislegt getur borið á góma við einfaldan leik í borðtennis milli starfsmanns og unglings. Það sem ég vil meina með öllu þessu er að félagsmiðstöðvar er mikilvægar sérstaklega fyrir unglinginn. Þarna á sér stað eins og ég tók fram mikill lærdómur. Starfsfólk félagsmiðstöðva eru að aðstoða unglinginn að móta sig sem sjálfstæðan einstakling. Félagsmiðstöðvar er starfsemi þar sem unglingar fá tækifæri til að blómstra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Gætum jafnræðis og látum ÖLL börn njóta gjaldfrjálsrar grunnmenntunar Erna Reynisdótir Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson Skoðun Skoðun Skoðun Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Sjá meira
Þegar ég var unglingur stundaði ég félagsmiðstöðina í hverfinu mínu af krafti. Þetta var staður þar sem ég gat verið með vinum og öðrum skólafélögum. Þar voru böll, opin hús, fræðslukvöld og fleira í boði og gerði ég mitt besta að mæta á eins mikið og ég gat. Ástæðan fyrir þessu var að mér fannst afskaplega gaman í félagsmiðstöðinni. Allir viðburðirnir voru áhugaverðir og starfsfólkið skemmtilegt. Þetta gerði það að verkum að í 9.bekk sótti ég um að komast í nemendaráðið. Nemendaráðið skipuleggur viðburði ásamt starfsfólki félagsmiðstöðvarinnar, auglýsir og svo fannst mér alls ekki leiðinlegt að fá að vinna í félagsmiðstöðarsjoppunni. Á þessum tíma gerði ég mér ekki grein fyrir því hvað ég væri í raun að læra mikið. Þegar ég varð 21 árs þá ákvað ég að sækja um að vinna í félagsmiðstöð. Mér fannst starfsfólkið í félagsmiðstöðinni þegar ég var unglingur einstaklega skemmtilegt og hugsaði ég með mér að þetta væri örugglega skemmtilegt starf til þess að vinna við. Seinna meir komst ég að því að þetta væri meira heldur en bara skemmtilegt starf. Starfsfólk félagsmiðstöðva leggja hart að sér að sinna sínu starfi vel. Við fengum fræðslur eftir fræðslur um ýmislegt svo sem forvarnir, geðraskanir, einelti, jafnræði og ýmislegt fleira tengt unglingum. Þessar fræðslur gerðu mér kleift að skilja unglinga betur og þeirra margvíslegu hliðar ásamt því að sinna starfinu mínu á faglegan hátt. Unglingsárin eru erfið og þetta er tími sem er mjög viðkvæmur því að unglingurinn er að leita að sjálfum sér. Hann er að þroskast og verða að sjálfstæðum einstaklingi. Þetta eru árin sem foreldranir verða ekki jafn mikilvægir og áður í augum unglingsins. Unglingurinn fer að prufa sig áfram og vill taka sínar eigin ákvarðanir. Sem starfsmaður í félagsmiðstöð fannst mér frábært að sjá unglingana mæta aftur og aftur til okkar. Samband mitt við unglingana þróaðist úr því að vera einungis starfsmaður í það að vera einskonar vinur. Unglingarnir fóru að koma til mín og leita ráða. Ég get ekki lýst því hversu yndislegt það er að fá traust annarra hvað þá unglinga. Ég gat miðlað til þeirra minni þekkingu á ýmsu og leiðbeint þeim af minni bestu getu en á sama tíma vorum við að skemmta okkur. Oftar en ekki hugsar fólk með sér að félagsmiðstöð sé einungis staður þar sem að unglingar geta „hangið“ og þetta sé betri staður en að vera að „hanga“ út í sjoppu. Að vissu leiti er þetta satt en félagsmiðstöðin er svo miklu meira en það. Ég nefndi hér áður að ég gerði mér ekki grein fyrir því sem unglingur hvað ég væri að læra mikið. Það sem ég lærði í félagsmiðstöðinni mun ávallt fylgja mér. Ég lærði félagsleg samskipti, lýðræði, þolinmæði, gagnrýna hugsun, hvernig á að skipuleggja sig og svo ekki sé nefnd hinar ýmsu fræðslur sem ég fékk svo sem hvernig ég ætti að farða mig, áhættur fíkniefnis og fleira. Allt þetta lærði ég án þess að gera mér fullkomlega grein fyrir því á þeim tíma. Margir álíta að lærdómur eigi sér einungis stað í kennslustofum. En það er ekki eini staðurinn sem lærdómur á sér stað, lærdóm má einnig finna í félagmiðstöð. Þar er starfsfólkið að vinna með unglingunum og kenna á meðan það er verið að skemmta sér. Sem dæmi má taka sjáum við fyrir okkur félagsmiðstöð og í félagsmiðstöðinni sérðu ungling og starfsmann spila borðtennis. Maður hugsar kannski með sér „þau er að spila borðtennis, þau eru að skemmta sér“ og svo ekkert meira. En borðtennis er bara einskonar tól sem starfsmaðurinn notar. Á meðan leiknum stendur getur myndast djúpar umræður, unglingurinn opnar sig og fer að treysta starfsmanninum. Þarna myndast augnablik sem er starfsmanninum mikilvæg. Ýmislegt getur borið á góma við einfaldan leik í borðtennis milli starfsmanns og unglings. Það sem ég vil meina með öllu þessu er að félagsmiðstöðvar er mikilvægar sérstaklega fyrir unglinginn. Þarna á sér stað eins og ég tók fram mikill lærdómur. Starfsfólk félagsmiðstöðva eru að aðstoða unglinginn að móta sig sem sjálfstæðan einstakling. Félagsmiðstöðvar er starfsemi þar sem unglingar fá tækifæri til að blómstra.
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar