Innlent

Fannst hún ekki eiga rétt á að kvarta

Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar
Það var erfitt að stíga fram segir Hafdís en hún vonast til þess að geta hjálpað fleirum að leita sér hjálpar.
Það var erfitt að stíga fram segir Hafdís en hún vonast til þess að geta hjálpað fleirum að leita sér hjálpar. Mynd/Hafdís
Hafdís Priscilla Magnúsdóttir, bloggari og húsmóðir í Grafarvoginum, fór inn á geðdeild eftir að hún lenti í þriðja kynferðisafbroti ævi sinnar. Lausnin var að horfast í augu við áföllin og leggja grímuna frá sér. Hún er ein af þeim fjölmörgu þolendum kynferðisofbeldis sem hafa stigið fram í kjölfar umræðu í Facebook-hópnum Beauty tips sem miðar að því að rjúfa þögnina sem einkennir kynferðisglæpi. Hún deilir sögunni á bloggsíðu sinni, Dísukökur, og nefnir hana „Í dag ætla ég að hætta að skammast mín“

 

„Það er mjög erfitt fyrir mig að skrifa þetta og akkúrat núna er hjartað á fullu og líkaminn titrar. En mér finnst þetta vera eitthvað sem ég þarf að skrifa niður. Það er hluti af mínu ferli,“ skrifar Hafdís. Fyrir átján mánuðum síðan lenti hún í árás þar sem hún var á gangi erlendis.

Sjá einnig: Hundruð kvenna segja frá ofbeldi

Hundruð kvenna hafa deilt reynslu sinni af kynferðisofbeldi á Beauty Tips.Vísir/Getty
Hló og lét eins og ekkert væri eftir árásina

„Ég var heppinn. Maðurinn náði ekki að gera það sem hann ætlaði sér, en náði samt sem áður að gera hluti. Smá spörk og tuska mig aðeins til auk káfs, klips og að sleikja á mér kinnina og reyna að fara í sleik við mig. Ég man hvernig ég einhvern veginn hvarf úr líkamanum mínum og var ekki á staðnum.“

Í staðinn fyrir að tala um atvikið og vinna úr áfallinu fór Hafdís í gleðskap, lét eins og ekkert væri og hló mikið.

Þetta var ekki í fyrsta skiptið sem hún lenti í sambærilegu atviki heldur í það þriðja.

„Ég hafði bara aldrei litið á hin skiptin sem eitthvað brot gegn mér og fannst bara þar sem ég var full 16 ára og svo aftur 20 ára að þetta væri bara mér að kenna. Einnig fannst mér ég ekki eiga rétt á því að kvarta. Það voru fullt fullt af konum sem höfðu lent í verri hlutum en ég og ég ætti því engan rétt á því að láta mér líða illa og setti því þessar minningar og tilfinningar ofan í skúffuna mína.“

Þöggunin jók á vanlíðanina

Þetta eru alvanaleg viðbrögð hjá þolendum kynferðisofbeldis og miðar átakið í Beauty tips einmitt að því að koma, í þessu tilviki, konum í skilning um að það sé engan veginn þeirra sök. Kynferðisofbeldi sé glæpur og yfir honum eigi ekki að hylma. Þess vegna ákvað Hafdís að stíga fram þrátt fyrir að það hafi reynst henni afar erfitt að setjast niður og skrifa færsluna. Hún veitti Vísi leyfi til þess að fjalla um málið.

Í kjölfar árásarinnar magnaðist vanlíðan Hafdísar, hún sökkti sér í vinnu og varð svo þunglynd að hún taldi sjálfsvíg einu leiðina út. En hætti við, ræddi við vinkonu sína sem hvatti hana til þess að leita á bráðamóttöku geðsviðs. Með hjálp eiginmanns síns sem hún hafði aldrei sagt fyllilega frá vanlíðaninni sem sótti á hana eftir árásina gekk hún inn á deildina og sótti sér aðstoð.

Sjá einnig: Deila reynslu af nauðgunum og misnotkun

Bráðamóttaka geðsviðs stendur við Hringbraut og er opin 12.00 - 19.00 virka daga og kl. 13.00 - 17.00 um helgar og alla helgidaga. Í neyðartilvikum utan þessa tíma er hægt að leita til bráðamóttöku Landspítalans í Fossvogi. Vísir/Vilhelm
Gat verið grímulaus á geðdeildinni

„Þegar ég gekk svo inn á deildina var erfið stund þegar ég sá mömmu bekkjarfélaga dóttur minnar sem starfsmann þarna inni. Það var hrikaleg reynsla. Skömmin fyrir sjúkdómnum mínum var svo mikil. Skömmin að vilja frekar deyja en takast á við yfirfullu skúffuna af allskonar áföllum frá því ég var barn var of mikið fyrir mig.“

Hún lá inni í fimm daga og lýsir þeim tíma sem miklu bataferli þar sem engin þörf var lengur á því að setja upp grímu eða fela tilfinningar sínar. Hún gat verið hún sjálf og leið vel í fyrsta skipti í langan tíma. Síðan hefur hún fengið sálfræðiaðstoð, sjúkraþjálfun og ráðgjöf hjá VIRK sem er starfsendurhæfingasjóður.

„Ég ákvað að hætta að vera í feluleik. Hætta að skammast mín fyrir skúffuna mína sem ég er smátt og smátt að byrja að tæma með að takast á við reynsluna, vinna úr henni og sættast við hana.“

Hafdís segir enn mikla fordóma fyrir sjúkdómum sem sjást ekki á Íslandi en með því að segja sögu sína hefur hún tekið eitt skref í því að svipta hulunni af þeirri þöggun sem bæði hefur einkennt kynferðisglæpi og þunglyndi.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×