Er netið að farið að skipta okkur of miklu ? Birgir Fannar skrifar 2. júlí 2015 09:36 Varð hugsað út í þetta þegar kunningi einn minntist á að hann þyrfti að hringja í skólann til að sjá einingarnar sýnar af því það var ekki í boði fyrir hann að netinu. Og fyrir honum virtist það nú meiri fyrirhöfnin að þurfa að hafa svona fyrir þessu. Þá varð mér hugsað erum við að færast frá því að þjónusta á netinu er ekki lengur bara hentug viðbót heldur sé netið beinlíns að koma í staðin fyrir almenn samskipti. Hugsum aðeins út í þetta þarftu að panta pizzu notaðu netið af hverju að ómaka sig með símtali við aðra persónu þess þarf ekkert lengur netið er mun skilvirkara. Allir eru með net útgáfu af sjálfum sér hvort sem það er facebook, twitter eða þeim ófáu samskipta formum netsins sem eru í boði. Ekki er ég yfir þetta hafin hvar er ég að segja skoðun mína á þessu jú á netinu og síðan eftir að pósta þessu á facebook. Atvinna fæst varla orðið nema í gegnum umsókn á netinu sem að mér þykir þá tapast alveg að geta verið mannlegur og heilsað upp á yfirmanninn í persónu þess í stað ertu gerður að köldum staðreyndum í netformi. Þá hef ég einmitt stiklað á meginmálinu að vera mannlegur í þessu framtíðar samskipta formi mun það enn vera hægt verður eitthvað rými fyrir því að vera maður sjálfur. Það eru ófáar fregnir af fólki að missa vinnuna við að tjá sig um hana á facebook. Enn það er nú fátt mannlegra enn að nöldra aðeins yfir ef illa gekk í vinnu þannig er bara að fá útrás fyrir einhverju sem angrar mann ekki endilega ásetningurinn að skemma nafn fyrirtækisins. Enn kaldar staðreyndir gefa ekkert rými fyrir slíkri túlkun mannlegri túlkun nánar tiltekið. Sama síðan með fólk í atvinnuleit það er hiklaust skoðað hvað það segir á facebook og það fer svo að segja hvort það komist í vinnu eða ekki. Enn allt þetta mætti einfalda með að vera bara mannlegur starfsmaðurinn sem var fúll út í vinnuna á facebook gæti útskýrt hvað lá á honum og kannski rætt málin og fundið lausn. Yfirmaðurinn gæti rætt bara vel við atvinnuleitandann í viðtali og þannig fengið tilfinningu fyrir persónunni frekar enn að hnýsast í þeirra einkamál. Beisíklí gleymum ekki að við erum öll fólk bakvið skjáina. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ríkisreknar ofsóknir Sigurður Einarsson Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Saklausir menn í fangelsi Tinna Brynjólfsdóttir Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Sjá meira
Varð hugsað út í þetta þegar kunningi einn minntist á að hann þyrfti að hringja í skólann til að sjá einingarnar sýnar af því það var ekki í boði fyrir hann að netinu. Og fyrir honum virtist það nú meiri fyrirhöfnin að þurfa að hafa svona fyrir þessu. Þá varð mér hugsað erum við að færast frá því að þjónusta á netinu er ekki lengur bara hentug viðbót heldur sé netið beinlíns að koma í staðin fyrir almenn samskipti. Hugsum aðeins út í þetta þarftu að panta pizzu notaðu netið af hverju að ómaka sig með símtali við aðra persónu þess þarf ekkert lengur netið er mun skilvirkara. Allir eru með net útgáfu af sjálfum sér hvort sem það er facebook, twitter eða þeim ófáu samskipta formum netsins sem eru í boði. Ekki er ég yfir þetta hafin hvar er ég að segja skoðun mína á þessu jú á netinu og síðan eftir að pósta þessu á facebook. Atvinna fæst varla orðið nema í gegnum umsókn á netinu sem að mér þykir þá tapast alveg að geta verið mannlegur og heilsað upp á yfirmanninn í persónu þess í stað ertu gerður að köldum staðreyndum í netformi. Þá hef ég einmitt stiklað á meginmálinu að vera mannlegur í þessu framtíðar samskipta formi mun það enn vera hægt verður eitthvað rými fyrir því að vera maður sjálfur. Það eru ófáar fregnir af fólki að missa vinnuna við að tjá sig um hana á facebook. Enn það er nú fátt mannlegra enn að nöldra aðeins yfir ef illa gekk í vinnu þannig er bara að fá útrás fyrir einhverju sem angrar mann ekki endilega ásetningurinn að skemma nafn fyrirtækisins. Enn kaldar staðreyndir gefa ekkert rými fyrir slíkri túlkun mannlegri túlkun nánar tiltekið. Sama síðan með fólk í atvinnuleit það er hiklaust skoðað hvað það segir á facebook og það fer svo að segja hvort það komist í vinnu eða ekki. Enn allt þetta mætti einfalda með að vera bara mannlegur starfsmaðurinn sem var fúll út í vinnuna á facebook gæti útskýrt hvað lá á honum og kannski rætt málin og fundið lausn. Yfirmaðurinn gæti rætt bara vel við atvinnuleitandann í viðtali og þannig fengið tilfinningu fyrir persónunni frekar enn að hnýsast í þeirra einkamál. Beisíklí gleymum ekki að við erum öll fólk bakvið skjáina.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun