Innlent

Elliði segir listamenn ekki heilagar kýr

Jakob Bjarnar skrifar
Bæjarstjórinn óttast ekki átök á ritvellinum.
Bæjarstjórinn óttast ekki átök á ritvellinum.
„Ég er nú ekki vanur því að velta því mikið fyrir mér hvort að ég, eða það sem ég geri, sé umdeilt,“ segir Elliði Vignisson bæjarstjóri í Vestmannaeyjum þegar hann er spurður hvort það hafi komið honum á óvart hversu umdeildur pistill hans, þar sem Elliði líkti Sjálfstæðisflokknum við syrgjandi ekkju, reyndist.

Bæjarstjórinn hefur nú svarað gagnrýni sem beinst hefur að pistlinum þeim með öðrum pistli, og er hvergi banginn. Hann bætir í ef eitthvað er. Fyrirsögn hins nýja pistils Elliða er krassandi: „Í sögunni nauðgar þingmaður Sjálfstæðisflokksins börnum!!!“ Og teljarinn á heimasíðu hans tifar hraðar en skuldaklukka SUS, að sögn Elliða en Vísir heyrði í honum undir miðnætti, skömmu eftir að pistillinn birtist.

„Ég hef sterkar skoðanir og finnst best að tjá þær með sterkum orðum. Ég átti von á því að einhverjir Sjálfstæðismenn myndu fyrtast við en ég átti engan veginn von á því að ekkjur myndu gera það.“

Nú hefur þú svarað þeim, óvæntu að þú segir, viðbrögðum í pistli þar sem þú dregur fram til dæmis Barnagælur, gamla bók eftir Óttar M. Norðfjörð og bendir á að aðalsöguhetjan, persóna sem reynist níðingur, sé jafnframt frjálshyggjumaður og Sjálfstæðismaður... hvernig kemur það því við að Vilborg Davíðsdóttir rithöfundur talar um ósmekklegt líkingarmál í pistli þinum? Má þetta ekki heita fremur ónákvæm bókmenntafræði?

„Þessi pistill er náttúrulega ekki á neinn hátt svar við gagnrýni Vilborgar Davíðsdóttur rithöfundar. Hún hefur rétt á sínum skoðunum og ég virði það fullkomlega við hana. Ég er með þessu einfaldlega að benda á hvernig fólk leyfir sér að tala og jafnvel skrifa um fólk og flokka. Hversu yfirgengilegt hatrið getur verið og hversu lítil innistæða er hjá hinni pólitísku rétttrúnaðarkirkju í gagnrýni á orð annarra.“

Nú virðist sem þér sé uppsigað við listamenn í 101, þú hefur opinberlega lent uppá kant við þann hóp eða hefur þú einfaldlega gaman að því að storka þeim hópi?

„Nei, mér er ekki uppsigað við neinn. Hvorki póstnúmer né starfsgreinar. Ég er stór notandi menningar og lista og gæti ekki hugsað mér lífið án þess innihalds. Listin er mér jafn mikilvæg og öllum öðrum. Listamenn eru hinsvegar ekki heilagar kýr þótt þeir vilji stundum sjálfir koma þannig fram. Svo er nú líka rétt að halda því til haga að það hafa fulltrúar fleiri starfsgreina orðið hvumpnar eftir að hafa hlustað á orð mín eða lesið skrif mín. Ekki er langt síðan einn af stærstu útgerðarmönnum á landinu hótaði mér stefnu, sem ég reyndar bíð enn eftir. Bændur urðu mjög ósáttir þegar ég nefndi styrki í landbúnaði. Blaðamenn DV urðu reiðir þegar ég benti á að fulltrúi þeirra hefði legið á minnisblaðinu í lekamálinu í 4 daga án þess að skrifa um það og lengi má áfram telja. Eftir sem áður þykir mér vænt um allt þetta fólk.“

En, þú færð sérlega mikil viðbrögð, bæði frá fólki sem er þér ósammála sem og sammála, þegar þú beinir spjótum þínum í þá áttina; það hlýtur að virka hvetjandi – þá með að vilja pota í þennan hóp?

„Ég vildi óska að ég væri svona útsjónarsamur og góður plottari. Það er ég hinsvegar ekki. Ég er bara áhugamaður um fólk og samfélag þess. Ég skrifa á eigin ábyrgð og held á lofti þeim hugsjónum sem ég trúi á. Það sem er hvetjandi er ekki að valda einhverjum ama heldur að finna samleið með öðrum.“




Fleiri fréttir

Sjá meira


×