Handbolti

Ástarsamband þjóðarinnar við strákana lifnaði á ný

Tómas Þór Þórðarson skrifar
Alexander Petersson og strákarnir sýndu hvað í þeim býr.
Alexander Petersson og strákarnir sýndu hvað í þeim býr. vísir/vilhelm
Strákarnir okkar í karlalandsliðinu í handbolta tóku út alla sína gremju eftir vonbrigði sumarsins á Ísraelsmönnum þegar liðin mættust í fyrsta leik liðanna í undankeppni EM 2016 í handbolta í Laugardalshöll í gærkvöldi. Eftir erfiðar fyrstu 22 mínútur keyrðu okkar menn yfir gestina og sýndu þeim enga miskunn. Lokatölur, 36-19, sautján marka sigur.

Það tók strákana lungann úr fyrri hálfleik að komast almennilega í gang. Þeir komust fljótt í 4-1 og þegar Guðjón Valur skoraði, 5-2, og öskraði af gleði eins og um síðasta markið á ferlinum væri að ræða hélt maður að nú fengju gestirnir að finna fyrir því. Þeir fengu það á endanum – en ekki alveg strax.

Ísraelsmenn buðu ekki upp á flóknasta sóknarleik í heimi; svolítið bara handbolti 101 með klippingum fram og til baka í leit að skotfæri. Það gekk erfiðlega fyrir þá að finna sér skotfæri, en einhvern veginn tókst þeim að troða boltanum í netið trekk í trekk. Eftir 22 mínútna leik var aðeins tveggja marka munur á liðunum, 11-9, og stemningin í Höllinni ekki mikil.

vísir/vilhelm
Það var eins og fólkið í stúkunni væri ekki alveg tilbúið að taka strákana í sátt. Fólk veit ekki enn hvernig það ætlar að tækla janúarmánuð án stórmóts í handbolta. Stórmótin eru það eina sem hefur hjálpað þjóðinni í skammdegisþunglyndinu í janúar með VISA-reikningana fyrir jólatörnina hangandi yfir sér.

En þetta lagaðist allt undir lok fyrri hálfleiks og hófst þegar Aron Rafn Eðvarðsson kom í markið. Haukamaðurinn hávaxni varði öll fjögur skotin sem hann fékk á sig síðustu átta mínúturnar í fyrri hálfleik og þannig náðu okkar menn að slíta sig frá gestunum.

Staðan 14-9 í hálfleik og aðalmarkvörður Ísraels, Eldar Shikloshi, farinn út af með rautt spjald fyrir að stöðva Guðjón Val með heimskulegu úthlaupi. Það var ástæða fyrir því að Shikloshi byrjaði í markinu. Staðgengill hans hafði ekkert inn á völlinn að gera í svona leik.

vísir/vilhelm
Ástarsamband þjóðarinnar og landsliðsins lifnaði svo á ný í seinni hálfleik. Okkar menn komu brjálaðir til leiks og hófu að valta yfir gestina. Þeir áttu ekki möguleika. Vörnin var hreyfanleg, Aron varði vel ríflega helming skotanna sem hann fékk á sig og hraðaupphlaupin skiluðu samtals ellefu auðveldum mörkum.

Fólkið á pöllunum byrjaði að hrópa eftirnöfn strákanna þegar vallarþulurinn bar fram það fyrra eftir hvert mark. Stemningin var orðin aftur eins og á handboltaleik með strákunum okkar. Allt fyrirgefið – allavega fram á sunnudaginn þegar Ísland mætir Svartfellingum í öðrum leik liðsins í undankeppninni.

vísir/vilhelm
Í heildina var lítið að marka leikinn nema það að við fengum að sjá okkar menn svara fyrir sig og það gerðu þeir með stæl. Getumunurinn alltof mikill til að sjá raunverulegan styrk íslenska liðsins á þessari stundu. Sóknarleikurinn stífur til að byrja með en mun betri í þeim síðari. Það besta við leikinn var að Aron Kristjánsson gat rúllað á liðinu og leyft þeim sem vanalega spila minna að sanna sig.

Þeir nýttu allir tækifærin. Sigurbergur Sveinsson var í ham og skoraði sex mörk í sjö skotum; „Svifbergur“ kominn aftur með látum í landsliðið. Þýskalandsförin gert honum gott.

Ernir Hrafn Arnarson var með nokkra tæknifeila en hristi það af sér og spilaði vel, Stefán Rafn spilaði eins og hann gerði ekkert annað en að raða inn mörkum fyrir landsliðið og Bjarki Már Gunnarsson kom flottur inn í vörnina. Þetta var straujun eins og hún gerist best til að koma beygðu liði aftur í gang.


Tengdar fréttir




Fleiri fréttir

Sjá meira


×