Áburðarverksmiðjur framtíðarinnar Guðni Rúnar Gíslason skrifar 30. september 2015 07:00 „Já, eru þið bara eitthvað að leika ykkur og svona?,“ segir hinn pabbinn úti á róló þegar talið berst að því að ég starfi við tölvuleikjagerð. Það er kannski ekki skrítið að það vefjist fyrir einhverjum að þeir sem skapa tölvuleiki séu raunverulega að vinna, og fái jafnvel greidd laun fyrir þetta grín og hvað þá að þeir séu að skapa verðmæti. Það getur líka komið á óvart að fjárfestar séu síðan meira en tilbúnir að setja fjármagn í slík verkefni í staðinn fyrir ríkisskuldabréf og fasteignir innan hafta. Raunveruleikinn er samt sem áður sá að tölvuleikjaiðnaðurinn er kominn til að vera á Íslandi. Ákveðið spurningaver á Laugavegi er raunar með svipaðan starfsmannafjölda og væntanlegt kísilver á Bakka. En svona bransi er auðvitað ekki án áhættu. Allir sem koma að verkefninu taka samt meðvitaða áhættu vegna þess að þeir hafa trú á því. Fjárfestar, stofnendur og starfsmenn þurfa að trúa því að teymið nái að sigla því í höfn og í gegnum þær hindranir og höft sem þarf að yfirstíga. Fjölmargar áskoranir eru fram undan fyrir tölvuleikjaiðnaðinn en þær eru yfirstíganlegar. Hvort sem þær felast í umhverfinu sem fyrirtækin starfa í eða verkefnunum sjálfum. Það er nefnilega svona sem áburðarverksmiðjur framtíðarinnar rísa, ekki með hagkvæmnisathugun ríkisins eins og sumir þingmenn virðast telja heldur að frumkvæði þeirra sem hafa trú á verkefninu og sem setja saman teymi sem drífur það áfram. Einn dag í einu, eitt skref í einu og einn leik í einu. Iðnaðurinn sjálfur og fólkið innan hans hefur líka verið að þroskast. Það er á undanhaldi að menn líti á það sem sjálfsagðan hlut að ný fyrirtæki innan iðnaðarins séu rekin áfram af krökkum í sjálfboðavinnu. Fyrirtækin eru einfaldlega orðin þróaðri og búin að koma sér upp vinnumenningu sem er miklu afkastameiri í gæðum en sjálfboðavinnan gefur af sér. Til lengri tíma litið mun það skila okkur frábærum fyrirtækjum sem bjóða upp á spennandi störf í sívaxandi iðnaði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson skrifar Sjá meira
„Já, eru þið bara eitthvað að leika ykkur og svona?,“ segir hinn pabbinn úti á róló þegar talið berst að því að ég starfi við tölvuleikjagerð. Það er kannski ekki skrítið að það vefjist fyrir einhverjum að þeir sem skapa tölvuleiki séu raunverulega að vinna, og fái jafnvel greidd laun fyrir þetta grín og hvað þá að þeir séu að skapa verðmæti. Það getur líka komið á óvart að fjárfestar séu síðan meira en tilbúnir að setja fjármagn í slík verkefni í staðinn fyrir ríkisskuldabréf og fasteignir innan hafta. Raunveruleikinn er samt sem áður sá að tölvuleikjaiðnaðurinn er kominn til að vera á Íslandi. Ákveðið spurningaver á Laugavegi er raunar með svipaðan starfsmannafjölda og væntanlegt kísilver á Bakka. En svona bransi er auðvitað ekki án áhættu. Allir sem koma að verkefninu taka samt meðvitaða áhættu vegna þess að þeir hafa trú á því. Fjárfestar, stofnendur og starfsmenn þurfa að trúa því að teymið nái að sigla því í höfn og í gegnum þær hindranir og höft sem þarf að yfirstíga. Fjölmargar áskoranir eru fram undan fyrir tölvuleikjaiðnaðinn en þær eru yfirstíganlegar. Hvort sem þær felast í umhverfinu sem fyrirtækin starfa í eða verkefnunum sjálfum. Það er nefnilega svona sem áburðarverksmiðjur framtíðarinnar rísa, ekki með hagkvæmnisathugun ríkisins eins og sumir þingmenn virðast telja heldur að frumkvæði þeirra sem hafa trú á verkefninu og sem setja saman teymi sem drífur það áfram. Einn dag í einu, eitt skref í einu og einn leik í einu. Iðnaðurinn sjálfur og fólkið innan hans hefur líka verið að þroskast. Það er á undanhaldi að menn líti á það sem sjálfsagðan hlut að ný fyrirtæki innan iðnaðarins séu rekin áfram af krökkum í sjálfboðavinnu. Fyrirtækin eru einfaldlega orðin þróaðri og búin að koma sér upp vinnumenningu sem er miklu afkastameiri í gæðum en sjálfboðavinnan gefur af sér. Til lengri tíma litið mun það skila okkur frábærum fyrirtækjum sem bjóða upp á spennandi störf í sívaxandi iðnaði.
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun