600 manns þáðu mataraðstoð: „Aldrei séð svona sprengju áður“ Rósa Ólöf Ólafíudóttir skrifar 24. apríl 2015 14:36 Mæðrastyrksnefnd á sér langa og merkilega sögu í íslensku samfélagi og ber að þakka framlag hennar til góðgerðarmála en er ekki kominn tími til að nefndin nútímavæðist í störfum sínum svo þeir sem aðstæðna sinna vegna neyðast til að leita á náðir hennar fái að halda mannlegri reisn? Það er vissulega göfugt og gott framtak að veita 600 manns mataraðstoð. En hvað er þá að? Til að greina vandann sem við mér blasti er nauðsynlegt að vísa í texta þessarar fréttar en þar segir:„Löng biðröð myndaðist fyrir utan húsnæði Mæðrastyrksnefndar rétt eftir klukkan tólf í dag og náði hún langt út á götu fram eftir degi […] Hún segir úthlutunina hafa gengið afar vel fyrir sig. Fólk hafi verið einstaklega tillitsamt og þolinmótt þrátt fyrir langa bið. Þá hafi verið nóg til fyrir alla og því engum vísað frá. Það var mikið af nýju fólki en líka þeir sem komið hafa áður. Þetta var allt mjög þægilegt fólk og kurteist og allt gekk mjög vel, enda gott veður“. Ég sé ýmsa annmarka bæði á þessum orðum og þeirri aðferðarfræði sem beitt var við matarúthlutunina. Fyrst er að nefna þá staðreynd að fólki var gert að standa í biðröð á almannafæri, að öllum ásjáandi til að þiggja mat frá góðgerðarstofnun. Er það ekki næg byrði að axla að eiga ekki fyrir nauðsynjum og þurfa að leita á náðir annarra? Þarf að sýna fólki sem glímir við slíkan vanda, slíka óvirðingu í ofanálag? Annað er umsögnin um það fólk sem beið þannig eftir náðarbjörginni. Forsvarsmaður Mæðrastyrksnefndar tilgreinir sérstaklega að framkoma manna í röðinni hafi einkennst af kurteisi og þolinmæði eins og sú framkoma hafi komið viðkomandi viðmælanda á óvart. Siðfræðilegar spurningar hafa vaknað af nauðsyn vegna skilyrða og þarfa mannlegs þjóðfélags en einnig af þörf einstaklingsins til að ná áttum í lífinu. Þær siðfræðilegu spurningar sem leituðu á mig í kjölfar lesturs þessarar fréttar snúast um mannhelgi einstaklingsins og þjóðfélagslegt réttlæti. Í mínum huga brjóta bæði ofangreind ummæli og aðferðarfræðin við aðstoð Mæðrastyrksnefndar, á mannhelgi þessa hóps. Hugtakið mannhelgi á rætur sínar að rekja til þeirrar hugmyndar að allar manneskjur hafi sama gildi og að þeim beri sams konar virðing. Þessi hugmynd liggur til grundvallar allri siðfræði. Mannhelgisregluna má skilja sem vörn fyrir manneskjuna og virðingu hennar. Í henni er kveðið á um að maðurinn hafi gildi í sjálfum sér. Að hver maður hafi einstakt gildi, óháð ytri þáttum. Í kristinn hefð er þessi hugmynd orðuð svo að allar manneskjur séu jafngildar vegna þess að maðurinn sé skapaður eftir Guðs mynd. Hvað varðar þjóðfélagslegt réttlæti er mér er fullljóst að það þjóðfélagsmein sem ofangreind frétt flettir ofan af, verður ekki rakið til Mæðrastyrksnefndar. Það má rekja til þeirrar staðreyndar að hluti Íslendinga býr við kjör sem ekki eru mannsæmandi. Orsakir þess má rekja til misskiptingar auðs í annars ríku þjóðfélagi og sýndi sig glöggt þegar stjórnarmenn stórfyrirtækja hækkuðu blygðunarlaust ofurkjör sín en neita starfsmönnum sínum um þau lágmarkslaun sem nauðsynleg eru til framfærslu. Það er ekki Mæðrastyrksnefnd sem neyðir fólk til að þiggja aðstoð hennar, heldur ríkisstjórn sem hlúir að efnahagslegu ranglæti í íslensku samfélagi og gerir þannig menn að þurfalingum. Ég setti í upphafi greinarinnar fram spurningu um aðferðarfræði Mæðrastyrksnefndar við matarúthlutun, þetta er ekki ný spurning en í ljósi ofangreindrar fréttar vil ég enn á ný undirstrika hana.HeimildirBexell, G. og Grenholm, C. Siðfræði af sjónarhóli Guðfræði og Heimspeki. Reykjavík: Skálholtsútgáfan og Siðfræðistofnun, 1997, bls. 18.Sólveig Anna Bóasdóttir. Ást, kynlíf og hjónaband. Reykjavík: Salka, 2008, bls.59 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Gætum jafnræðis og látum ÖLL börn njóta gjaldfrjálsrar grunnmenntunar Erna Reynisdótir Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson Skoðun Skoðun Skoðun Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Sjá meira
Mæðrastyrksnefnd á sér langa og merkilega sögu í íslensku samfélagi og ber að þakka framlag hennar til góðgerðarmála en er ekki kominn tími til að nefndin nútímavæðist í störfum sínum svo þeir sem aðstæðna sinna vegna neyðast til að leita á náðir hennar fái að halda mannlegri reisn? Það er vissulega göfugt og gott framtak að veita 600 manns mataraðstoð. En hvað er þá að? Til að greina vandann sem við mér blasti er nauðsynlegt að vísa í texta þessarar fréttar en þar segir:„Löng biðröð myndaðist fyrir utan húsnæði Mæðrastyrksnefndar rétt eftir klukkan tólf í dag og náði hún langt út á götu fram eftir degi […] Hún segir úthlutunina hafa gengið afar vel fyrir sig. Fólk hafi verið einstaklega tillitsamt og þolinmótt þrátt fyrir langa bið. Þá hafi verið nóg til fyrir alla og því engum vísað frá. Það var mikið af nýju fólki en líka þeir sem komið hafa áður. Þetta var allt mjög þægilegt fólk og kurteist og allt gekk mjög vel, enda gott veður“. Ég sé ýmsa annmarka bæði á þessum orðum og þeirri aðferðarfræði sem beitt var við matarúthlutunina. Fyrst er að nefna þá staðreynd að fólki var gert að standa í biðröð á almannafæri, að öllum ásjáandi til að þiggja mat frá góðgerðarstofnun. Er það ekki næg byrði að axla að eiga ekki fyrir nauðsynjum og þurfa að leita á náðir annarra? Þarf að sýna fólki sem glímir við slíkan vanda, slíka óvirðingu í ofanálag? Annað er umsögnin um það fólk sem beið þannig eftir náðarbjörginni. Forsvarsmaður Mæðrastyrksnefndar tilgreinir sérstaklega að framkoma manna í röðinni hafi einkennst af kurteisi og þolinmæði eins og sú framkoma hafi komið viðkomandi viðmælanda á óvart. Siðfræðilegar spurningar hafa vaknað af nauðsyn vegna skilyrða og þarfa mannlegs þjóðfélags en einnig af þörf einstaklingsins til að ná áttum í lífinu. Þær siðfræðilegu spurningar sem leituðu á mig í kjölfar lesturs þessarar fréttar snúast um mannhelgi einstaklingsins og þjóðfélagslegt réttlæti. Í mínum huga brjóta bæði ofangreind ummæli og aðferðarfræðin við aðstoð Mæðrastyrksnefndar, á mannhelgi þessa hóps. Hugtakið mannhelgi á rætur sínar að rekja til þeirrar hugmyndar að allar manneskjur hafi sama gildi og að þeim beri sams konar virðing. Þessi hugmynd liggur til grundvallar allri siðfræði. Mannhelgisregluna má skilja sem vörn fyrir manneskjuna og virðingu hennar. Í henni er kveðið á um að maðurinn hafi gildi í sjálfum sér. Að hver maður hafi einstakt gildi, óháð ytri þáttum. Í kristinn hefð er þessi hugmynd orðuð svo að allar manneskjur séu jafngildar vegna þess að maðurinn sé skapaður eftir Guðs mynd. Hvað varðar þjóðfélagslegt réttlæti er mér er fullljóst að það þjóðfélagsmein sem ofangreind frétt flettir ofan af, verður ekki rakið til Mæðrastyrksnefndar. Það má rekja til þeirrar staðreyndar að hluti Íslendinga býr við kjör sem ekki eru mannsæmandi. Orsakir þess má rekja til misskiptingar auðs í annars ríku þjóðfélagi og sýndi sig glöggt þegar stjórnarmenn stórfyrirtækja hækkuðu blygðunarlaust ofurkjör sín en neita starfsmönnum sínum um þau lágmarkslaun sem nauðsynleg eru til framfærslu. Það er ekki Mæðrastyrksnefnd sem neyðir fólk til að þiggja aðstoð hennar, heldur ríkisstjórn sem hlúir að efnahagslegu ranglæti í íslensku samfélagi og gerir þannig menn að þurfalingum. Ég setti í upphafi greinarinnar fram spurningu um aðferðarfræði Mæðrastyrksnefndar við matarúthlutun, þetta er ekki ný spurning en í ljósi ofangreindrar fréttar vil ég enn á ný undirstrika hana.HeimildirBexell, G. og Grenholm, C. Siðfræði af sjónarhóli Guðfræði og Heimspeki. Reykjavík: Skálholtsútgáfan og Siðfræðistofnun, 1997, bls. 18.Sólveig Anna Bóasdóttir. Ást, kynlíf og hjónaband. Reykjavík: Salka, 2008, bls.59
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar